Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Den .lxxviij. Psalm.

Deus venerunt gentes.

[p. *470]

1

GOdt, die Heydenen sijn in v erffenisse ghecomen, sij hebben ontsuyuert uwen heylighen tempel, sij hebben Ierusalem ghestelt tot een wachthutte der fruytboomen.

2

Sij hebben die doode lichamen uwer dienaers ter spijse den voghelen des hemels ghesteldt, dat vleesch van uwen heylighen den beesten der eerden.

3

Sij hebben hen bloet wtghestort ghelijck water rontsomme Iherusalem, ende daer en was niemant diese begroef.

4

Wij sijn gheworden een versmaetheyt onsen ghebueren, een scimpernie ende bespottinghe den ghenen die rontsom ons sijn.

5

Hoe langhe suldi Heere gram wesen totten eynde, hoe langhe sal v gramme liefde ontsteken worden als een vier?

6

Stort wt v gramscap op die Heydenen die v niet ghekent en hebben, ende op die conincrijcken die uwen naem niet aengheroepen en hebben.

7

Want sij hebben Iacob gheten, ende sijn plaetse woest ghemaect.

8

En weest niet ghedachtich onser ouder boosheden, laet v bermherticheden ons haestelijck voor comen, want wij sijn wter maten seer arm gheworden.

9

Helpt ons Godt onse salichmaker, ende om die glorie ws naems Heere verlost ons, ende weest versoenlijck onsen sonden om uwen naem.

10

Dat sij by auontueren niet en segghen onder die Heydenen, waer is hen Godt? ende dattet kenlijck worde onder die Heydenen voor onse ooghen.

Die wrake des bloets van uwen dienaren datter wtghestort is,

11

laet voor v aenschijn comen tsuchten der gheender die gheuetert sijn.

Nae die grootheyt ws arms, besidt die kinderen der ghedoodder.

12

Ende betaelt onsen ghebueren seuenvoudt in haren schoodt, hen verwijdt dat sij v Heere verweten hebben.

13

Maer wij v volck ende scapen van uwer weyden, sullen v belijden inder eewicheyt.

Van gheslachte tot gheslachte, sullen wij uwen lof vercondighen.