Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Den .xxvi. Psalm.

Dominus illuminatio mea.

1

DIe Heere is mijn verlichtinghe, ende mijn salicheyt, wien sal ick vreesen?

Die Heere is een bescermer mijns leuens, voor wien sal ick beuen?

2

Als die quaetdoenders my by comen, dat sij mijn vleesch eten souden.

Die my quellen mijn vianden, sij sijn cranck gheworden ende gheuallen.

3

Eest datter heyren teghen my staen, soo en sal mijn herte niet vreesen.

Eest datter eenen strijdt teghen my opstaet, daerin sal ick hopen.

4

Een dinck heb ick vanden Heere begheert dit sal ick versoecken, dat ick mach woonen in des Heeren huys alle die daghen mijns leuens.

Op dat ick sien mach den wille des Heeren, ende besoecken sijnen tempel.

5

Want hy heeft my verborghen in sijn tabernakel, inden dach der onghelucken heeft hy my beschermt int verborghen van sijn tabernakel.

6

Op eenen steen heeft hy my verheuen, ende nv heeft hy mijn hooft verheuen bouen mijn vianden.

Ick heb omghegaen ende heb gheoffert in sijn tabernakel die offerande des roepens, ick sal singhen ende den Heere eenen psalter lof segghen.

7

Verhoort Heere mijn stemme waer mede ick tot v gheroepen hebbe, ontfermt v mijnder ende verhoort my.

8

Tot v heeft mijn herte gheseyt, mijn aensicht heeft v versocht, v aensicht Heere sal ick versuecken.

9

En wilt v aensicht van my niet afkeeren, en wijct niet wech in uwer gramscappen van uwen dienaer.

Weest mijn helper, en wilt my niet verlaten, noch en versmaet my niet Godt mijn salichmaker.

10

Want mijn vader ende mijn moeder hebben my verlaten, maer die Heere heeft my opghenomen.

11

Steldt my een wet Heere in uwen wech, ende bescict my inden rechten wech, om mijn vianden.

12

En leuert my niet in die handen der gheender die my quellen, want teghen my sijn opghestaen boose ghetuyghen, ende die boosheyt heeft haerseluen gheloghen.

[p. *451]

13

Ick ghelooue te sien die goeden des Heeren, in dlant der leuender.

14

Verwacht den Heere, ende doet manlijck, ende v herte worde versterct, ende verbeyt den Heere.