Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .xix. Capittel.

[p. *432]

1

⁺ENde Iob antwoerdende heeft gheseyt,

+ A

2

Hoe langhe pijnichdi mijn ziele, ende verslijt my met woerden?

3

Siet ghy bescaemt my thienwerf, ende ghy en scaemt v niet my verdruckende.

4

Want voerwaer heb ick ontwetende gheweest, soo sal mijn onwetenheyt met my sijn.

5

Maer ghy richt v op teghen my ende straft my met mijnen smadelijcheden.

6

Verstaet emmers nu dat Godt my wt ghenen rechtuerdighen ordeel ghepijnicht en heeft, ende met sijnen gheessselen my omringt.

7

Siet ick sal roepen ghewelt lijdende, ende niemant en salt hooren. Ick sal luyde crijsschen, ende daer en is niemant die ordeelt.

8

Mijnen padt heeft hy al omme beheymt ende ick en can daer niet doer ghegaen, ende in mynen wech heeft hy duysternissen ghestelt.

9

Hy heeft my van mijn glorie berooft, ⁺ende die croone van mijnen hoofde afghenomen.

+ B

10

Hy heeft my verdoruen aen allen sijden, ende ick vergae, ende ghelijck van eenen wtghetrocken boom heeft hy mijn hope wech ghenomen.

11

Sijn gramscap is teghen my ghestoort, ende hy heeft my alsoo ghehouden als sijnen viant.

12

Sijn roouers sijn te samen ghecomen, ende sij hebben voer hen seluen eenen wech ouer my ghemaect, ende mijn tabernakel rontsomme beleydt.

13

Mijn broeders heeft hi verre van my ghemaect, ende mijn bekende sijn als die vreemde van my ghegaen.

14

Mijn naeste hebben my verlaten, ende die my kenden hebben mijns vergheten.

15

Die huysghenooten mijns huys ende mijn dienstvrouwen hebben my ghehouden als eenen vreeemden, ende als een wtlander heb ick in hen ooghen gheweest.

16

Mijnen knecht heb ick gheroepen, ende hy en heeft niet gheantwoert, met mijnen eyghenen mont badt ick hem.

17

⁺Mijn huysvrouwe heeft mijnen adem verfoeyt, ende ick badt die kinderen mijns lichaems.

+ C

18

Die sotten versmaedden my oock, ende als ick van hen ghegaen was, soo lasterden sij my.

19

Sij hebben my verfoeyt die wijlen mijn raetsluyden waren, ende dien ick alder meest lief hadde, heeft my veracht.

20

Aen mijn vel (nu tvleesch verteert es) heeft mijn ghebeente ghehanghen, ende die lippen sijn alleenlijck ghelaten omtrent mijn tanden.

21

Ontfermt v mijns, ontfermt v mijns ten minsten ghy mijn vrienden, want die hant Gods heeft my gheraect.

22

Waer om veruolchdi my ghelijck Godt, ende wort van mijnen vleesch versaedt?

23

Wie sal my verleenen dat mijn woerden ghescreuen worden? wie sal my gheuen datse ghescreuen worden in eenen boeck

24

met een yseren greffie, ende in een plate loots, ⁺oft emmer dat men die groeue in eenen harden steen?

+ D

25

Want ick weet wel dat mijn verlosser leeft, ende inden wtersten dach sal ick wter eerden opstaen.

26

Ende wederom sal ick rontsomme ouertrocken worden met mijnen velle, ende in mijnen vleesche sal ick Godt sien.

27

Den welcken ick selue sien sal, ende mijn ooghen sullen hem aensien, ende gheen ander, dese hope is opgheleyt in mijnen boesem.

28

Waer om segdi dan nu. Laet ons hem veruolghen, ende laet ons een wortel des woerts vinden tseghen hem?

29

Hier om vliedt van daensicht des sweerts, want een wreker der boosheyt is tsweert, ende weet datter een ordeel is.