Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)
(2008)–Anoniem Leuvens bijbel 1548– Auteursrechtelijk beschermd2Ic hebbe dicmael sulcke dingen ghehoort, lastige vertroosters sijdi al te samen, | |
3En sullen die windige woorden gheen eynde hebben? oft is v iet moedelijc, dat ghy spreect? | |
4Ick soude ooc wel hebben mogen spreken der ghelijcke dingen als ghy, ende och oft v lieder ziele in mijnder zielen stadt ware. | |
5Ick soude v lieden oock vertroosten met woorden ende mijn hooft ouer v lieden roeren. | |
6Ick soude v verstercken met mijnen mont, ende roeren mijn lippen, als v lieden sparende. | |
7Maer wat sal ick doen? Eest dat ick spreke, soo en sal mijn lijden niet rusten, ende eest dat ick swijge soo en salt van my niet wechgaen. | |
8Ga naar margenoot+Maer nv heeft my mijn lijden verdruct, ende te niete sijn alle mijn leden ghebracht. | |
9Mijn rimpelen seggen ghetuychenis tegen my, ende daer wort een valsch taelder verwect teghen mijn aensicht my weder segghende. | |
10Hy heeft sijn rasende gramscap tegen my vergadert, ende my dreygende heeft hy gecrijsselt tegen my met sijnen tanden. Mijn viant heeft my met veruaerlijcken oogen aensien. | |
11Sij hebben op my hen monden open ghedaen, ende bescimpende hebben sij mijn wanghe gheslagen, sij sijn versaet gheweest met mijnen pijnen. | |
12Godt heeft my besloten byden boosen, Ga naar margenoot+ende der ongoddelijcker handen heeft hy my gheleuert. | |
13Ick die man die in voortijden rijck was, ben onuersienlijck verdoruen, hy heeft mijnen neck ghehouden, hy heeft my ghebroken, ende my voor hem seluen ghestelt als een teeken. | |
14Hy heeft my omringelt met sijnen lancien, hy heeft mijn lendenen te samen gewont, hy en heeft niet ghespaert, ende hy heeft op die aerde mijn ingewant wtgestort. | |
15Hy heeft my gehouwen die een wonde op dandere, hy heeft my ouerloopen als een ruese. | |
16Ick heb eenen sack op mijn huyt ghenaeyt, ende ick heb mijn vleesch met asschen bedect. | |
17Mijn aensicht is opgeswollen van weenen, Ga naar margenoot+ende mijn wijnbrauwen sijn verduystert. | |
18Dit heb ick gheleden sonder mijnder handen boosheyt, als ick tot den Heere suyuer ghebeden hadde. | |
19Ghy aerde en bedect mijn bloet niet, noch en laet mijnen roep in v gheen plaetse vinden om verborgen te sijne. | |
20Want siet inden hemel is mijn getuyge, ende mijn bekender in die hoochden. | |
21Veel van woorden sijn mijn vrinden, tot God druypt mijn ooghe. | |
22Ende och oft een man also met Gode gheoordeelt worde, ghelijck eens menschen sone gheordeelt wort met sijnen medegheselle. | |
23Want siet die corte iaren gaen doere, ende ic wandel den padt door den welcken ick niet wederkeeren en sal. |