Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .x. Capittel.

1

⁺MYnder zielen verdriet haers leuens, ick sal mijn sprake teghen my laten ghaen, ick sal spreken in die bitterheyt mijnder zielen.

+ A

2

Ic sal Gode seggen. En wilt my niet verdoemen, gheeft my te kennen waerom dat ghy my aldus ordeelt.

3

Duncket v goet te wesen dat ghi my tonrecht veruolcht, ende verdruct my dwerc uwer handen, ende dat ghy den raet der ongoddelijcker helpet?

4

Hebdi vleeschelijcke oogen, oft suldi sien ghelijc een mensch siet?

5

⁺Sijn v daghen ooc ghelijck eens menschen daghen, ende v iaren ghelijc der menschen tijden.

+ B

6

Dat ghi mijn boosheyt soecket, ende mijn onrechtuerdichheyt ondersoecket?

7

Ende dat ghy weten moecht dat ic niet ongoddelijcs ghedaen en hebbe, want daer niemant en is, die wt uwen handen soude mogen verlossen?

8

V handen hebben my gemaect, ende my gheplaestert al gheheel rontsomme, ende worpt ghi mi so onuersienlijcs van bouen neder?

9

Gedenct (bid ick) dat ghi my gemaect hebt ghelijc slijm, ende tot gestubbe suldi my wederom brenghen.

10

En hebdi my niet als melc gemolcken, ende my als eenen case geronnen.

11

Met vel ende vleesch hebdi my becleedt, met beenderen ende senuen hebdi my tsamen gheuoecht.

12

⁺Dleuen ende bermherticheyt hebdi mi ghegeuen, ende v besoecken heeft mijnen gheest bewaert.

+ C

13

Hoe wel ghy dit verborcht in v herte, nochtans weet ick wel dat ghy alle dinghen ghedachtich sijt.

14

Heb ick ghesondicht ende hebdi my een vre ghespaert, waerom en gedoochdi niet dat ic suyuer sij van mijnder boosheyt?

15

Ende eest dat ick ongoddelijck ben, soo is my wee ende ben ick rechtuerdich, soo en sal ick mijn hooft niet opheffen, versaedt wesende met pijnen ende allendicheden.

16

Ende om die hoouerdie suldi my vangen als een leeuwinne, ende wederom comende pijnt ghy my wonderlijck.

17

Ghy vernieuwt v ghetuygen teghen my, ende vermenichfuldicht v gramscap tegen my, ende die pijnen strijden tegen my.

18

⁺Waerom hebdi my wt die moeder ghebracht? och oft ic vernielt hadde geweest dat my gheen ooghe en saghe.

+ D

19

Soo soude ick gheweest hebben als oft ick niet en ware, vanden buyck voorts wech ghedragen totten graue.

20

En sal die luttelheyt mijnder dagen niet cortelijck een eynde nemen? daerom laet my toe dat ick een luttelken mach mijnen pijne beweenen.

21

Eer dat ick gae, ende niet weder en keere, tot dat duyster lant, ende bedect met die duysterheyt des doots.

22

Dat lant der allendicheden, ende donckerheyt, daer die scaduwe des doots is ende gheen ghescictheyt, maer die eewighe grouwelijcheyt inwoonende is.