Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .vi. Capittel.

1

⁺ENde Iob antwoordende heeft gheseydt.

+ A

2

Och oft mijn sonden, waer door ick die gramscap verdient hebbe, ende die allendicheyt die ick lijde, gheweghen waren in een waghe.

3

Soo soude dese swaerder scijnen, ghelijc dat sandt der zee, waerom dat mijn woorden vol lijdens sijn.

4

Want die scichten des Heeren sijn in my, der welcker verbolghentheyt drinct mijnen gheest al wt, ende die veruaernissen Godts strijden teghen my.

5

Sal den wilden ezel briesschen als hy cruyt heeft? oft sal den osse loeyen, als hi voor een volle cribbe staet?

6

Oft salt moghen gheten worden dat onghesouten is, dat met gheenen soute ghesprengt en is? oft mach iemant smaken, dat alst ghesmaect is die doot aenbrenghet?

7

Want der hongherigher zielen duncken ooc suet te wesen dinghen die bitter sijn. ⁺Welck mijn ziele te voren niet en wilde aentasten, dat sijn nv van benautheden mijn spijsen.

+ B

8

Wie mocht gheuen, dat mijn begheerte quame, ende dat my Godt gaue dat ick verwachte?

9

Ende dat hy my vernielde diet begonst heeft, dat hy sijn hant ontbinde ende houwe mi aff?

10

Ende dat dit mijnen troost sij, dat hy my met lijden quellende niet en spare, ende dat ick teghen des heylighen woorden niet en segghe.

11

Want wat is mijn stercheyt dat ict soude moghen verdraghen? oft welck is mijn eynde, dat ick lijdtsamelijck soude doen?

12

Mijn stercheyt en is gheen steenen stercheyt, noch mijn vleesch en is gheen metalen vleesch.

[p. *427]

13

Siet my en is gheen helpe in my, ende mijn nootsakelijcken vrinden sijn ooc van my ghesceyden.

14

Soo wie van sijnen vrint die bermherticheyt neemt die verlaet die vreese Gods.

15

⁺Mijn broeders sijn voorby my gegaen ghelijc die beke die rasschelijc doorgaet in die valleyen.

+ C

16

Die den rijm vreesen, hen sal den sneeu oueruallen.

17

Ten tijde als sij sullen verstroyt sijn, so sullen sij vergaen, ende als sij werm sullen gheworden sijn, dan sullen sij versmelten van hen plaetse.

18

Die paden van haren ganghen sijn verweert, sij sullen te vergeefs wandelen, ende vergaen.

19

Aenmerct die paden van Thema, die weghen van Saba, ende verbeyt een luttelken.

20

Sij sijn bescaemt, om dat ic gehoept hebbe, ende si sijn ooc tot by mi comen, ende sijn met bescaemtheden ouerdect.

21

Nv sijdi comen, ende nv siende mijn plaghe vreesdi.

22

Heb ic geseyt, brengt my iet, ende geeft my van uwen goede?

23

Oft verlost my wt die hant des viants, ende trect my wt die hant der machtighen.

24

⁺Leert my, ende ick sal swijghen, ende heb ick iets by auontueren niet gheweten, soo onderwijst my.

+ D

25

Waerom hebdi ghelastert die woorden der waerheyt, aenghesien datter van v lieden niemant en is die my soude connen ghestraffen?

26

Alleen om te berispen, soo brengdi v redenen te samen, ende inden wint brengdi die woorden voorts.

27

Ghy ouerualt een weese, ende ghy arbeydt om uwen vrint omte worpen.

28

Maer nochtans volbrengt dat ghy begonst hebt, biedt die oore, ende besiet oft ic liege.

29

Antwoort (dat bidde ick) sonder kijuen, ende sprekende ordeelt dat rechtuerdich is.

30

Ende ghy en sult in mijn tonghe gheen boosheyt vinden, ende in mijn kele en sal gheen dwaesheyt luyden.