Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .vii. Capittel.

1

⁺MAer des anderen daechs soo heeft Holofernes beuolen sijnen heyrscaren, dat sy opgaen souden teghen Bethulien.

+ A

2

Ende die strijtbaer voetknechten waren hondert ende twintich duysent, ende tweentwintich duysent peerde volcs, sonder die bereyde mannen van die ghene die gheuanghen hadden gheweest, ende die wech gheleydt waren, van alle dat ionck volck der lantscappen ende steden.

3

Alle te samen hebben sij hen bereydt ten strijde, teghen die kinderen van Israel, ende sij zijn ghecomen door dat wterste des berchs tot dat opperste, welck siet teghen ouer Dothain vander plaetsen die ghenoemt wort Belma, tot Chelmon die daer is teghen ouer Esdrelon.

4

Ende die kinderen van Israel (nae dat sij ghesien hadden hen menichte) hebben hen seluen neder gheworpen ter aerden, worpende asschen op hen hoofden, eenmoedelijck biddende, dat Godt van Israel sijn bermherticheyt soude toonen op sijn volck.

5

Ende nemende hen orloochsche wapenen, hebben sij gheseten op die plaetsen die welcke leyden tot den ghanck vanden enghen wech tusschen die gheberchten, ende sij bewaerden die den heelen dach ende nacht.

6

⁺Maer Holofernes doen hij int ronde ommeghinck, heeft beuonden dat die fonteyne die in haren waterloop vloedde van die suytsijde buyten die stadt, haren rechten loop hadde, ende hij heeft gheboden datmen haren waterloop soude benemen.

+ B

7

Maer daer waren niet verre vanden muer fonteynen, wt die welcke men sach hen lieden bedectelijck water sceppen meer om wat te lauen dan om te drincken.

8

Maer die kinderen van Ammon ende Moab sijn tot Holofernem ghecomen, segghende, Die kinderen van Israel enhebben hen betrouwen niet in lancien oft pylen, maer die berghen bescermense, ende die hueuelen seer steych gheleghen makense sterck.

9

Daerom op dat ghijse sonder beloop des strijdts moecht verwinnen, soo stelt wachters der fonteynen, dat sij daer wt gheen water en sceppen, ende ghij sultse sonder swaert dooden, oft emmer sij sullen vermoeyt wesende, die stadt opgheuen, die welcke (om datse op tgheberchte gheleghen is) sij meynen onwinlijck te sijne.

10

Ende dese woorden hebben behaecht voor Holofernes, ende voor sijn knechten, ⁺ende hy heeft rontsomme ghestelt hondert mannen aen elcke fonteyne.

+ C

11

Ende doen dese hoede twintich daghen ghedaen was, soo begauen die waterputten, ende die vergaderinghen der wateren alle den ghenen die te Bethulien woonden, alsoo datter binnen die stadt niet en was daer mede sij ooc eenen dach mochten versaedt worden, want men gaf den volck daghelijcs het water by maten.

12

Doen sijn tot Oziam vergadert alle die mans ende vrouwen, ionghelinghen, ende cleyn kinderen, ende hebben al te samen met eender stemmen gheseyt,

13

Godt gheue vonnisse tusschen ons ende v, want ghy hebt quaet teghen ons ghedaen, niet willende vredelijcke spreken met die van Assyrien, ende daer om heeft ons Godt vercocht in hen handen,

14

Ende daer om en isser niemant die helpt, aenghesien dat wy ter neder gheworpen worden voor hen ooghen door den dorst, ende met grooter verderfenissen.

15

Ende nv vergadertse alle die in die stadt sijn dat wy ons allen vrijwillichlijck ouergheuen den volcke van Holofernes.

16

Want tis beter dat wy gheuanghen den Heere ghebenedyden leuende, dan dat wij steruen, ende worden een versmaetheyt allen vleesche, als wy sien sullen onse huysvrouwen ende onse ionghe kinderkens steruen voor onse ooghen.

17

⁺Wy nemen heden te ghetuyghe hemel ende aerde, ende den Godt onser vaderen die ons straft nae onse sonden, dat ghy nv die stadt leuert in die hant der oorlooscher mannen van Holofernes, dat ons eynde mach cort sijn met dat scerp vanden swaerde, het welck langher wort in die dorricheyt vanden dorst.

+ D

18

Ende doen sij dese woorden gheseyt hadden, soo isser een groot weenen ende crijsschen ghesciet in die vergaderinghe van hen allen, ende sij hebben veel vren lanck met eender stemmen gheroepen tot Godt segghende,

19

Wy hebben ghesondicht met onsen vaderen, wy hebben onrechtuerdelijck geleeft, ende boosheyt ghedaen.

20

Ghy (want ghy goedertieren sijt) ontfermt v onser, oft doet wrake ouer onse boosheden met uwe gheessele, ende en wilt ons die v belijden, niet leueren den volcke dat v niet en kent,

21

dat sij niet en segghen onder die heydenen, Waer is hen Godt:

22

Ende doen sij van desen roepen vermoeyt waren, ende van weenen moede sijnde ghesweghen hadden,

23

soo heeft Ozias opstaende met tranen begoten gheseyt, weest goets moets broeders, ende laet ons dese vijf daghen bermherticheit vanden Heere verwach-

[p. *410]

ten,

24

want by auontueren sal hij sijn verbolghentheyt affkeeren, ende gheuen glorie sijnen naem.

25

Maer eest datter na dat verloop der vijf daghen gheen helpe en coemt, so sullen wy die woorden doen, die ghij lieden ghesproken hebt.