Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .xv. Capittel.

1

⁺ENde siet spreect in die ooren mijns volcs die woorden der prophetien die ic in uwen mont gheuen sal, seyt die Heere,

+ A

2

ende maect dat sij in eenen brief ghescreuen worden, want sij zijn ghetrouwe ende warachtich.

3

En vreest niet van die ghedachten teghen v, noch en laet v niet verstooren van die ongheloouicheden der gheender die segghen,

4

Want alle ongheloouighe sal in sijn ongheloouicheyt steruen.

5

Siet ick brenghe (seyt die Heere) op den omganck der aerden quade dinghen, dat swaert ende den hongher, ende die doot ende die sterfte,

6

om dat die boosheyt alle dlant ouerdect heeft, ende dat hen scadelijcke wercken volbracht sijn.

7

Daerom dit seyt die Heere,

8

Nv en sal ick niet swijgen van haer lieder ongoddelijckeden, die sij ongoddelijc doen, noch ic en sal niet verdraghen tghene dat sij onrechtuaerdelijck doen, siet het onnoosel ende rechtuaerdich bloet roept tot my, ende die sielen der rechtuerdigher roepen tot mij volherdelijck,

9

Wrekende sal ick die wreken, seyt die Heere, ende ick sal alle donnoosel bloet wt hen lieden tot mijn nemen.

10

Siet mijn volck wort als een cudde totter doodinghe gheleyt. Ic en sal nv niet lijden dat het in dlant van Egipten woonen sal,

11

maer ick salt wt leyden met een machtighe hant, ende eenen opghehauen arm, ende ick salt metter plaghe slaen gelijck te voren, ende ick sal alle sijn lant bederuen.

12

Egypten sal rouwich sijn, ende sijn fundamenten met die plaghe gheslaghen, ende met die castijnghe welc Godt ouer haer brenghen sal.

13

Die ackerluyden die dlant oeffenen, sullen weenen, want hen saden sullen vergaen vanden dorren wint, ende vanden haghel ende van een vreeselijcke sterre.

14

Wee der werelt, ende den ghenen die daer in woonen,

15

want tswaert ende haer vernielinghe is bij ghecomen, ende deen volck sal teghen dander volck ten strijde opstaen, ende een swaert in hen handen.

16

Want die menschen sullen onghestadich wesen, ende deen bouen den anderen te machtich wordende, en sullen nae haren coninck niet vraghen, ⁺ende die princen sullen die weghen van haren wercken in hen machticheyt houden.

+ B

17

Want een mensch sal begheren in de stadt te ghaen, ende hij en sal niet moghen,

18

want om hen houerdie sullen die steden verstoort worden, die huysen sullen om gheworpen worden, die menschen sullen vreesen,

19

een mensch en sal sijnen naesten niet ontfermen, om hen huysen te verderuen metten swaerde, om te roouen hen goeden, om den hongher des broots, ende veel lijdens.

20

Siet ic roep te samen (seyt Godt) alle die coninghen der werelt om mi te onsien, die vanden oosten sijn, ende vanden suyden, vanden noorden, ende vanden westen, om die te bekeeren tot hen, ende om wederom te gheuen, tghene dat si hen ghegeuen hebben,

21

ghelijc si doen tot heden toe mijnen wtuercorenen also sal ic doen, ende hen wederom gheuen in haren schoodt. Dit seyt die Heere Godt,

22

Mijn rechte hant en sal niet sparen ouer die sondaers, noch dat swaert en sal niet ophouden ouer die ghene die onnoosel bloet storten op der aerden.

23

Tvier is wt sijnder gramschap-

[p. *397]

pen gheghaen, ende dat heeft die fundamenten der aerden verslonden, ende die sondaers als onsteken stroo.

24

Wee den gheenen die sondighen, ende mijn gheboden niet en houden, seyt die Heere,

25

Ick en sal hen niet sparen, Ghaet wech kinderen van die machticheyt, En wilt mijn heylichmakinghe niet besmetten,

26

want die Heere kense alle die teghen hem misdoen, daer om heeft hij die gheleuert ter doot, ende in de doodinghe.

27

Want nv sijn die quade dinghen op der aerden comen, ende ghij sult daer in blijuen, want Godt en sal v niet verlossen, om dat ghij teghen hem ghesondicht hebt.

28

Siet een wonderlijck visioen ende sijn aensicht vanden oosten,

29

ende die gheslachten vanden arabische draken sullen wt comen met veel waghenen, ende ghelijck eenen wint drijft hen menichte ouer die aerde, alsoo dat sij nv vreesen ende beuen alle diese hooren sullen,

30

te weten die van Carmonien rasende in gramscap, ende sij sullen wt comen ghelijck die wilde beeren wt die bosschen, ende sullen aencomen in grooter cracht, ende sij sullen tsamen staen ten strijde met die, ende sullen bederuen een deel vander Assyrien lant.

31

Ende daer na sullen die draken verstercken, haerder gheboorten ghedachtich sijnde, ende sij sullen hem omme keeren, tsamen verbont makende met een groote macht om die te veruolghen.

32

Dese sullen verstoort worden, ende sullen swijghen in die macht van die, ende sij sullen hen voeten ter vlucht omme keeren,

33

ende die beleggher van die voorlanden der Assyrien salse belegghen, ende hij sal een van dien vernielen, ende daer sal vreese ende anxt wesen in hen heyr, ende twist tusschen hen coninghen.

34

Ende siet wolcken vanden oosten comende, ende vanden noorden totten suyden, ende haer aensicht zeer grouwelijck, ⁺vol gramscappen ende onweders,

+ C

35

ende sij sullen teghen malcanderen stooten, ende sij sullen veel sterren storten op de aerden, ende die groote sterre van dien, ende tbloet vanden swaerde sal wesen totten buyck toe,

36

ende menschen dreck tot dat stroysel der kemelen, ende daer sal groote vreese ende beuinghe wesen op die aerde,

37

ende hen sal grouwelen die sien sullen die gramscappe, ende beuinghe sal hen omvanghen,

38

ende nae desen sullen seer veel dicke regenachtighe wolcken dryuen van den suyden ende noorden, ende een ander deel vanden westen,

39

ende die winden vanden oosten sullen die ouerhant cryghen, ende sij sullen die besluyten, ende die wolcke die hij in gramscap verwect heeft, ende die sterre om veruaertheyt te maken aenden oosten wint, ende den westen sal gheschent worden,

40

ende daer sullen verheuen worden groote ende machtige wolcken, vol gramscappen, ende een sterre om te veruaren alle aertrijck, ende die daer in woonen, ende sij sullen ghieten op alle hooghe ende bouen wtstekende plaetsen die vreeselijcke sterre,

41

vier, ende haghel, ende vlieghende swaerden, ende veel wateren, alsoo dat oock alle die velden sullen vervult worden,

42

ende alle die riuiren met die volheyt van veel wateren, ende sij sullen bederuen steden ende mueren, ende berghen, ende hueuelen, ende houten der bosschen, ende tgras der beemden, ende hear coren.

43

Ende sij sullen volstandelijck doorgaen tot Babylonien toe, ende sij sullen die bederuen,

44

sij sullen tot die te samen comen, ende die omlegghen, ende sij sullen die sterre, ende alle gramscappe op haer storten, ende dat stubbe, ende den roock sal van onder op gaen totten hemel toe,

45

ende alle die int ronde sijn, sullen haer beweenen, ende die onder haer sullen ouerbleuen sijn, sullen dienen den ghenen die hen verdoruen hebben.

46

Ende ghij Asia eendrachtich op die hope van Babylonien, ende die glorie van haren persoon.

47

Wee v catiuighe om dat ghi haers ghelijcke sijt gheweest, ende hebt v dochteren verciert ter oncuyscheyt, om te behaghen ende te glorieren in v minnaers, die altijt hebben begheert met v te hoereren.

48

⁺Ghij sijt die hatelijcke naegheuolcht in allen haer wercken ende in alle haer vonden, daer om seyt Godt,

+ D

49

Ick sal v quade dinghen toe senden, weduwescap, armoede, ende hongher, ende swaert, ende pestilencie, om te verderuen uwe huysen, door vercrachtinghe, ende doot.

50

Ende die glorie uwer cracht sal ghelijck een bloeme verdrooghen, als die hitte opstaen sal die op v wtghesonden is,

51

ghij sult cranck worden ghelijck een arm vrouken ghequetst ende gheslaghen vanden vrouwen, alsoo dat die machtighe ende minnaers v niet en sullen connen ontfanghen.

52

Sal ick v alsoo wantrouwelijck lief hebben, seyt die Heere?

53

Ten waer dat ghij haddet mijn wtvercorenen ghedoot tot allen tijden, verheffende dat slaen der handen, ende segghende op hen doot, als ghij droncken waert.

54

Verciert die ghedaente ws aensichts?

55

Den loon van uwer hoereeringhen is in uwen schoodt, daer om suldi betalinghe ontfanghen.

56

Ghelijck ghij mijnen wtuercorenen doen sult (seyt die Heere) soo sal v Godt doen, ende hij sal v tot quaet leueren.

57

Ende v kinderen sullen van hongher steruen, ende ghij sult door dat swaert vallen, ende v steden sullen in stucken ghebrijselt worden, ende alle die ende alle die uwe sullen int velt metten swaerde vallen.

58

Ende die op die berghen syn, sullen van hongher vergaen, ende sullen hen selfs vleesch eten, ende bloet drincken, vanden hongher des broots, ende dorst des waters.

59

Onsalich sult ghij door die see comen, ende ghij sult wederom quade dinghen ontfanghen,

60

ende in den doorganck sullen sij die verslaghen stadt te samen stooten, ende verderuen een deel van uwen lande, ende een deel van uwer glorien sullen sij verdrijuen, werderom keerende tot die omgheworpen Babylonien.

61

Ende als ghij verdoruen sijt soo suldi hen wesen voor stroo, ende sij sullen v een vier wesen,

62

ende sij sullen v verslinden, ende uwe steden, v lant, ende v berghen, alle v bosschen, ende vruchtdraghende houten sullen sij metten vier verbranden.

63

V sonen sullen sij gheuanghen leyden, ende uwen chijns tot eenen roof hebben, ende die glorie ws aensichs sullen sij vernielen.