Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .ix. Capittel.

1

⁺ENde hij heeft mij gheantwoort ende ghseyt, Metende metet den tijt in sij seluen, ende tsal sijn als ghij sult ghesien hebben. Wanneer daer een deel der teekenen die voorseyt sijn voorbij sullen ghegaen sijn,

+ A

2

dan suldi verstaen dat dan den tijd is, inden welcken die alderhoochste sal beghinnen te ordeelen die werelt, die van hem ghemaect is,

3

ende als in die werelt sal ghesien worden die beroerte der plaetsen, ende verstooringhe des volcs,

4

dan suldi verstaen dat die alderhoochste van desen ghesproken hadde, vanden daghen die voor v gheweest hebben vanden beghinsel.

5

Want ghelijck alle dat in die werelt ghemaect es, een beghinsel heeft, ende oock mede een voleynden, ende dat voleynden es openbaer,

6

alsoo hebben die tijden des alderhoochsten openbaer beghinselen door wonderlijcke teekenen ende miraculen, ende die voleyndinghen metten werck ende met die teekenen.

7

Ende tsal sijn dat alle die behouden sal sijn, ende die sal moghen ontvlieden door sijn wercken ende ghelooue daer ghij in ghelooft hebt,

8

die sal ouerghelaten worden van die voorseyde periculen, ende hij sal mijn salicheyt sien in mijn lant ende in mijn eynden, want ik heb mij gheheylicht van der werelts beghinne.

9

Ende dan sullen sij allendich sijn, die nv mijn weghen misbruyct hebben, ende dan sullen in tormenten woonen die ghene die dese verworpen hebben met versmaetheden.

10

Want die mij niet bekent en hebben, die hebben doen sij leefden weldaden ontfanghen,

11

ende die mijn wet veronwaert hebben doen sij noch vriichheyt hadden, ende doen hen die plaetse der penitencien noch open was en hebben dat niet verstaen, maer hebben versmaet,

12

dese moeten nae die doot in pynen bekennen.

13

Daer om en wilt ghij niet meer nieusghierich sijn, hoe dat die ongoddelijcke sullen ghepijnt worden, maer ondersoect hoe dat die rechtuerdighe sullen salich ghemaect worden, ende wien dat die werelt toebehoort, ende waerom dat die werelt is, ende wanneer.

14

⁺Ende ick heb gheantwoort ende gheseyt,

+ B

15

In voortyden heb ick ghesproken, ende nv segghe ict, ende namaels sal ict segghen, datter meer sijn die verloren gaen dan die salich sullen worden,

16

ghelijck een bare meerder is dan een druppel.

17

Ende hij heeft tot mij gheantwoort ende gheseyt, Hoedanich den acker is, sulck sijn die saden, ende hoedanich die bloemen sijn, sulck sijn die verwen, ende hoedanich die wercman is, sulck is oock het scepsel, ende hoedanich ackerman, soedanich is die bouwinghe, want het was den tijt der werelt.

18

Ende nv doen ick was bereydende den ghenen die nv sijn, eer die werelt ghemaect was daer sij in woonen souden, ende niemant en seyde teghen mij,

19

want doen was elck, ende ooc nv ghescapen in dese bereyde werelt, ende in den onbreckelijcken oochst, ende in die onbegrypelijcke wet, sijn hen manieren bedoruen.

20

Ende ick heb die werelt aensien, ende siet daer was een perikel om die ghedachten die daer toe comen waren,

21

ende ic hebt ghesien, ende heb haer seer ghespaert, ende ic heb voor mij een besiken vanden druyf bewaert, ende een plante van grooter afcoemst.

22

Hier om vergaen moet die menichte die sonder sake gheboren is, ende laet mijn besiken bewaert worden, ende mijn plante, want ick hebt met veel arbeyts volbracht.

23

Maer eest dat ghij v noch seuen ander daghen onderwindet, maer ghij en sult in die niet vasten,

24

ghij sult gaen inder bloemen velt daer gheen huys ghetimmert en is, ende ghij sult alleen eten van die bloemen des velts, ende gheen vleesch en suldi eten, ende gheenen wijn drincken, maer alleen bloemen.

25

Bidt den alder oppersten sonder ophouden, ende ick sal comen ende spreken tot v.

26

Ende ick ben ghegaen also hij mij gheseyt hadde int velt, ⁺dat ghenaemt es Ardath, ende ick heb daer gheseten in die bloemen, ende van die cruyden des ackers heb ic gheten, ende hen spyse is mij gheworden tot versaetheyt.

+ C

27

Ende tes ghesciet nae seuen daghen, ende ick sadt op dat gras, ende mijn herte worde verstoort ghelijck te voren,

28

Ende mijnen mont is gheopent, ende ick begonste te segghen voor den alderhoochsten, ende ick heb gheseyt,

29

O Heere v seluen ons vertoonende sijt ghij onsen vaderen vertoont in die woestyne welc niet betreden en wort, ende onvruchtbaer is, doen sij gaende waren wt Egipten,

30

ende segghende hebdi gheseyt, Ghij Israel hoort mij, ende Iacobs saet luystert nae mijn woorden,

31

want ick saye in v lieden mijn wet, ende sij sal in v vrucht doen, ende ghij sult daer door gheglorificeert worden inder eewicheyt,

32

want ons vaders ontfanghende die wet en hebben die niet ghehouden, ende mijn wettighe insettinghen en hebben sij niet bewaert, ende die vrucht der wet en is niet te voorschijn ghecomen, want ten mochts ooc niet, want die uwe was,

33

want diese ontfanghen hebben, sijn verloren ghegaen, niet bewarende dat daer in ghesayet was.

34

Ende siet tes een ghewoonte dat so wanneer die eerde saet ontfanct, oft die zee een scip, oft eenich vat spijse oft dranck, als verdoruen is tghene daert in ghesayet is, oft in ghedaen is,

35

so worden ooc tsamen datter ghesayet is oft in ghedaen, oft die dinghen die daer in ontfanghen sijn, mede verdoruen, ende die dinghen die ontfanghen sijn en blijuen nv bij ons niet, maer ons en is also niet ghedaen,

36

want wij die de wet voorwaer ontfanghen hebben, sijn sondighende vergaen, ende onse herte dat die ontfaen hadde,

37

maer die wet en is niet vergaen, maer sij is bleuen in haren arbeyt.

38

⁺Ende doen ick dese dinghen sprack in mijn herte, so heb ick met mijn ooghen ghesien, ende ick heb een vrouwe ghesien aen die rechte sijde, ende siet dese maecte rouwe, ende sij screyde met grooter stemmen, ende metter herten leedt sij smerte, ende haer cleederen waren ghescoert, ende asschen waren op haer hooft.

+ D

39

Ende ic liet mijn ghedachten daer ick in dinckende was, ende ben tot haer ghekeert,

40

ende heb haer gheseyt, Waer om weendi? ende waer om sijdi droeuich van moede?

41

Ende sij heeft tot mij gheseyt, Laet mij mijn heere, dat ick mij seluen beweenen mach, ende dat ic mijnen rouwe mach meerderen, want ick ben seer bitter van moede, ende ick ben seer vernedert.

42

Ende ick

[p. *391]

heb haer gheseyt, Wat hebdi gheleden? Segghet mij.

43

Ende sij heeft tot mij gheseyt, Ick v dienersse was onvruchtbaer, ende ick en baerde niet hebbende eenen man dertich iaren,

44

ende ick bidde den alderhoochsten dese dertich iaren tallen vren, ende tallen daghen, dach ende nacht.

45

Ende tes gheschiet nae dertich iaren dat Godt verhoort heeft mij v dienersse, ende mijn ootmoedicheyt aensien, ende hy heeft aenmerct mijn tribulacie, ende hy heeft mij eenen sone ghegheuen, ende ick ben van dien zeer verblijt gheweest ende mijn man, ende alle mijn borghers, ende wij eerden zeer den stercken.

46

Ende ick heb hem opgheuoedt met grooten arbeyt.

47

Ende tes gheschiet doen hy ghewassen was, ende was comen om een huys, vrouwe te nemen, soo heb ick eenen dach van eenen blijden maeltijt bereyt.