Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .viij. Capittel.

1

⁺ENde hy heeft tot my gheantwoert ende gheseyt, Dese werelt heeft die alderhoochste gemaect om vele menschen, maer die toecomende werelt om luttel,

+ A

2

Ende ick sal voor v een ghelijckenisse segghen Esdra, Ghelijck oft ghy die aerde sult vraghen ende dat si v segghen sal, hoe dat sij veel meer eerden gheeft daermen eerden vaten af maken mach, ende luttel stubs daert gout aff ghemaect wort, alsoe sijn die wercken van dese teghewoordighe werelt,

3

Want veel isser ghescapen, maer luttel salder salich worden,

4

Ende ick hebbe gheantwoort ende gheseyt, Daerom ziele suypt den sin heel op, ende verslint tghene dat smaect,

5

want ghy syt comen om te gheuen ghehoor, ende willende propheteren, Want v en is gheen ruymte ghegheuen dan alleen te leuen,

6

O heere eest dat ghi uwen dienaer niet toe laten en sult, dat wi voor v bidden moghen, ende dat ghy ons gheeft het tsaet ter herten, ende den verstande oeffeninghe, daer vrucht aff comen mocht, daer aff leuen mocht alle die bedoruen is, wie sal des menschen plaetse draghen?

7

Want ghij sijt alleen, ende wij sijn een sceppinghe van uwen handen, ghelijck ghij ghesproken hebt,

8

ende ghelijck

[p. *389]

nv in die moeder het lichaem ghemaect is, ende ghij gheeft die leden, ende v scepsel wort behouden int vier ende water, ende v scepsel lijdt neghen maenden, v creatuere die in haer ghescapen is,

9

ende tghene datter bewaert, ende dat bewaert wort, sullen beyde bewaert worden, ende die moeder gheeft eens wederom datter bewaert is, ende in haer ghewassen.

10

Want ghij hebt gheboden wt die leden dat is wt den borsten te gheuen melck den vrucht der borsten,

11

op dat ghevoedt worde datter ghescapen is tot eenen tijt lanck, ende dat ghij hem naemaels moecht bescicken uwer bermherticheyt.

12

Ghij hebt hem opgheuoet doer uwe rechtuerdicheyt, ende hem gheleert in uwe wet, ende berispt doer v verstant,

13

ende ghij sult hem dooden als v creatuere, ende ghij sult hem leuende maken als v werck.

14

Daerom eest dat ghij hem doodt die met soo grooten arbeyt ghescapen is, soo eest licht doer v beuel gheordineert te worden, dat dit ooc bewaert soude worden datter ghemaect worde,

15

⁺Ende nu Heere sal ic segghen, Van allen menschen weet ghij meer, maer van uwen volcke daerom dat ic droeuich ben,

+ B

16

ende van uwer erffenissen daer ick om screye, ende om Israel daer ick om truerich ben, ende van Iacob daer ick rouwe om make.

17

Daer om sal ick beghinnen te bidden voor v om mij, ende om hen, want ic sie onse vallen die op eertrijck woonen.

18

Maer ick heb ghehoort die snelheyt des rechters die comen sal,

19

Daer hoort mijn stemme, ende verstaet mijn woorden, ende ick sal voor v spreken tbeghinsel der woorden Esdre eer hij opghenomen was, ende ick heb gheseydt

20

Heere, die in die werelt woont, wiens ooghen opghehauen sijn in die opperste, ende locht,

21

ende wiens throon onscattelijck is, ende glorie onbegrypelijck. Wien dat bijstaen die heyren der enghelen met beuinghe

22

welcker behoudinghe inden wint, ende vier verkeert wort, wiens woort warachtich is, ende wiens spraken gheduerich sijn, wiens ghebodt sterck is, ende beschicken veruaerlijck,

23

wiens aensien die afgronden verdroocht, ende wiens onwaerdicheyt die berghen doet verdwijnen ende die waerheyt betuycht,

24

Verhoort ws dienaers ghebedt, ende metten ooren vaedt dat ootmoedich bidden ws maecsels,

25

Want soo langhe als ick leue sal ick spreken, ende soo langhe ick verstant hebbe sal ick antwoorden.

26

Noch en aensiet niet ws volcs misdaden, maer die ghene die v inder waerheyt dienen,

27

Noch en wilt niet aenmercken die ongoddelijcke neersticheden der heydenen, maer die v ghetuyghenissen met pijnen onderhouden hebben,

28

Noch en denct niet wie in v aensicht valschelijck ghewandelt hebben, maer weest ghedachtich der gheender die wt uwen wille die vreese bekent hebben,

29

Noch en wilt niet vernielen die der beesten manieren ghehadt hebben, maer aensiet die ghene die v wet claerlijck gheleert hebben,

30

Noch en wilt niet verbolghen sijn op die ghene die ergher dan beesten gheordeelt sijn, maer bemint die ghene die altijt in v rechtuerdicheyt ende glorie betrouwen.

31

⁺Want wij ende onse vaderen sijn met sulcken siecten sieck, maer ghy sult om ons sondaers bermhertich ghenoemt worden,

+ C

32

Want eest dat ghy begheert onser te ontfermen, dan suldi bermhertich ghenoemt worden, besonder ons die de wercken der rechtuerdicheyt niet en hebben,

33

Want die rechtuerdighe den welcken veel wercken bewaert sijn, sullen wt haeren eyghen wercken loon ontfanghen.

34

Want wat is een mensch dat ghij op hem soudt gram sijn, oft wat is dat bederffelijck gheslachte, dat ghij soo bitter sijt van hem?

35

Want inder waerheyt daer en is niemant vanden gheborenen die niet ongoddelijck ghedaen en heeft, ende vanden belijdenden die niet misdaen en heeft.

36

Want daer doer sal v rechtuerdicheyt vercondicht worden, ende v goetheyt Heere, als ghij hen sult bermhertich sijn, die gheen wesen van goeden wercken en hebben.

37

Ende hy heeft tot my gheantwoert ende gheseyt, Ghij hebt sommige dinghen te recht ghesproken, ende nae uwe woorden soo salt oock gheschieden,

38

want ic en sal inder waerheyt niet dincken op hen maecsel die voor die doot ghesondicht hebben, voert ordeel, voer die verdoemenisse,

39

maer ick sal blyde wesen op dat maecsel der rechtuerdigher, ende ick sal oock ghedachtich wesen der pelgrimagien, ende der salichmakinghen, ende des loons der ontfanghinghen.

40

Daer om alsoo ick ghesproken hebbe alsoo eest.

41

Want ghelijck een ackerman op die aerde sayet veel saden, ende hy plant menichte van plantinghen, maer die ghesayet sijn en worden in den tijt niet alle bewaert. Noch oock en sullen alle die daer gheplant sijn, gheen wortelen schieten, Alsoo oock die in die werelt ghesayet sijn, en sullen alle niet salich worden.

42

Ende ick heb gheantwoert ende gheseyt, Heb ick gratien gheuonden, soe sal ic spreken,

43

Ghelijck tsaet des ackermans eest dat niet op en gaet, oft uwen reghen niet en ontfanct ten tijde, oft dat bedoruen wort doer die veelheyt des reghens,

44

soo gaet dat alsoo verloren, desghelijcs oeck die mensch die met uwen handen ghemaect es, ende ghij wort hem een beeldt ghenoemt, om dat ghij sijns ghelijck sijt, om den welcken ghijt al ghescapen hebt, ende hebt hem ghemaect ghelijck dat saet des ackermans,

45

En wort niet gram op ons, maer spaert uwen volcke, ende ontfermt uwer erffernissen, maer ghij sijt bermhertich uwer creatueren.

46

Ende hy heeft gheantwoert tot my ende gheseyt, Die teghenwoerdige dinghen behooren den teghenwordighen toe, ende die toecomende dinghen den toecomenden.

47

Want v ghebrect noch veel, dat ghij mijn creatuere soudt moghen lieuer hebben dan ic, maer ic heb selue dicmael oock v bij ghecomen, maer bij die onrechtuerdighe nemmermeer,

48

Maer daer in sijdi oock wonderlijck voor den alderhoochsten,

49

om dat ghij v verootmoedicht hebt ghelijc v dat betaemt, ende dat ghij v niet en hebt geordeelt weerdich, dat ghij onder die rechtuerdighe soudt zeer gheeert sijn.

50

Waer om dat veel allendicheden ende catiuicheden sullen hen gheschieden die in die werelt woonen sullen in die leste tijden, om dat sij in veel houerdijen ghewandelt hebben.

51

Maer ghy verstaet voor v seluen, ende soect glorie van ws ghelijck,

52

Want voor v es tparadijs open, voor v is gheplant den boom des leuens, bereyt den toecomenden tijt, bereydt die oueruloedicheyt, die stadt ghetimmert, die ruste is ondersocht, die goetheyt is volmaect, ende die wijsheyt is volmaect,

53

die wortel des quaets is van v lieden gheteekent, die crancheyt, ende die motte is van v lieden verborghen, die bederffenise is gheuloden in die helle tot een vergheten.

54

Die pynlijcheden sijn voorbij ghegaen, ende den scadt der onsterffelijcheyt is in deynde bewesen.

55

Daer om en wilt niet meer daer toe segghen vraghende van die menichte der gheender die verloren gaen,

56

want si ontfanghende die vrijheyt hebben den alderhoochsten versmaedt, ende sijn wet hebben sij veracht, ende sijn weghen hebben sij verlaten.

57

Ende noch soo hebben sij sijn rechtuerdighe vertreden,

58

ende si hebben

[p. *390]

in hen herte gheseyt datter gheen Godt en is, ende dat wel wetende dat sij steruen.

59

Want ghelijck v beuanghen sullen die dinghen die voorseyt sijn, alsoo sal hen beuanghen den dorst ende die pijnlijckheden, die bereyt sijn, want hij en heeft niet ghewilt dat die mensche verloren gaen soude,

60

maer sij die ghescapen sijn hebben oock sijnen naem besmedt, die hen ghemaect hadde, ende sij sijn ondancbaer gheweest hem die hen tleuen bereydt hadde.

61

Waer om soo is mijn ordeel nv bijcomende,

62

die welcke ick eenen ieghelijcken niet ghetoont en hebbe, dan v ende een luttel ws ghelijck. Ende ich heb gheantwoort ende gheseyt,

63

Siet nv Heere hebdi mij ghetoont die menichte der teekenen die welcke ghij sult beghinnen te doene in die wterste tijden, maer ghij en hebt mij niet ghetoont wat tijde.