Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .ij. Capittel.

1

⁺DIt seyt die Heere, Ick heb dit volck wt die slauernie gheleyt, den welcken ick heb gheboden ghegheuen door mijn knechten die propheten, die welcke sij niet en hebben willen hooren, maer hebben te niet ghedaen mijn raden.

+ A

2

Die moeder diese ghebaert heeft seyt tot hen, Gaet henen kinderen want ick ben een weduwe ende verlaten,

3

Ick heb v opghevoet met blijscap, ende ic heb v verloren met weenen ende droefheden, want ghy hebt ghe-

[p. *382]

sondicht voor den Heere uwen Godt ende hebt ghedaen voor hem dat quaet is.

4

Maer nu wat sal ick v doen? Ick ben een weduwe ende verlaten, gaet henen kinderen ende begheert vanden Heere barmherticheit.

5

Ende ick aenroep v vader tot eenen ghetuyghe ouer die moeder der kinderen die mijn testament niet en hebben willen houden,

6

dat ghy hen gheeft bescaemtheyt, ende hen moeder tot eenen roof, dat hen gheboerte niet en ghesciede.

7

Laet hen namen verstroyt worden onder die heydenen, laetse wt gheuaecht worden van der aerden, want sij hebben mijn verholentheit versmaet.

8

Wee v Assur die welcke verborght die boose by v. Quaet volck ghedenct wat ic ghedaen hebbe Sodome ende Gomorrhe,

9

wiens lant leyt in die peckighe cluyten der aerden ende in die hoopen der asschen alsoe sal icse leueren die my niet ghehoort en hebben seyt die almachtighe Heere,

10

Dit seyt die Heere tot Esdram, Boodtscapt mijnen volcke, dat ick hen gheuen sal het rijck van Ierusalem, dwelc ic Israel ghegheuen soude hebben.

11

Ende ic sal te mijwaerts nemen hen glorie, ende ic sal hen die eewighe tabernakelen gheuen, die welcke ick hen bereydt hadde.

12

⁺Een hout des leuens salt dien sijn tot eenen rueck der costelijcker saluen ende sij en sullen niet arbeyden, noch moede worden.

+ B

13

Gaet ende ghy sullet ontfanghen. Bidt voor v een luttel daghen, datse vercort moghen worden. Want het rijck is v nu bereyt waect,

14

Neemt hemel ende aerde te ghetuyghe, want ick heb tquaet vernielt ende tgoet ghescapen, Want ic leue seyt die Heere,

15

Moeder omhelst v kinderen, voet die op met blijscappen. Ghelijck een duyue versterct hen voeten, want v heb ic vercoren seyt die Heere,

16

Ende ic sal die doode verwecken van haren plaetsen, ende wten grauen sal ick die brenghen, want ick heb mijnen naem bekent in Israel.

17

En wilt niet vreesen moeder der kinderen, Want v heb ic vercoren, seyt die Heere,

18

Ic sal v senden tot een helpe mijn dienaers Isaiam ende Ieremiam, nae welcker raet ic v gheheylicht hebbe, ende bereyt twaelf boomen gheladen met versceyden vruchten,

19

ende soe veel fonteynen vloeyende van melck ende hoenich, ende seuen onghemeten berghen, hebbende roosen ende lelien, waer mede ick sal met blijscappen v kinderen veruullen.

20

Der weduwen doet recht, ende vonnist den weesen, den behoeuighen gheeft, die vaderloose bescermt, den naecten cleedt,

21

den ghebrokenen ende crancken gheneest, den creepelen en wilt niet begecken, bescermt den mancken, ende den blenden laet comen tot tghesicht van mijnder claerheyt.

22

Den ouden ende Ionghen bewaert binnen uwen mueren.

23

Die dooden (waer ghy die vint) teekende beueelt den graue, ende ic sal v dierste sitplaetse gheuen in mijn verrijsenisse,

24

vertoeft ende rust mijn volck want v ruste sal comen.

25

Goede voestere voerstert v kinderen, versterct hen voeten.

26

Die knechten die ic v ghegheuen hebbe niemant van hen en sal steruen, want ick sal die versoecken van uwen ghetale.

27

En wilt niet moede worden. ⁺Want als die daghen der verdruckinghen ende der benautheyt comen sullen, soe sullen die andere weenen ende droeuich sijn, maer ghy sult vrolijck ende oueruloedich wesen.

+ C

28

Die heydenen sullen benijden, ende sij en sullen teghen v niet vermoghen, seyt die Heere

29

mijn handen sullen v decken dat v kinderen die helle niet sien en sullen,

30

veruruecht v moeder met v kinderen, want ic sal v verlossen seyt die Heere,

31

Gedenct uwer slapende kinderen, want ick salse leyden wt die sijden vander aerden, ende ick sal bermberticheyt met hen doen, want ic ben bermhertich seyt die almachtighe Heere,

32

Omhelst v kinderen tot dat ick come, en hen bermherticheyt gheue, want mijn fonteynen sijn oueruloedich, ende mijn gratie en sal niet vergaen,

33

Ick Esdras heb een ghebodt ontfanghen vanden Heere inden berch Oreb, dat ic tot Israel gaen soude, tot die welcke doen ick quam soe hebben sij mij veracht, ende hebben versmaet des Heeren ghebodt.

34

Daer om segghe ic v heydenen die daer hoort ende verstaet, Verwacht uwen herder, die ruste der eewicheyt sal hy v gheuen, want hy is seer by die ten eynde vander werelt comen sal,

35

Sijt bereyt tot die loonen des rijcs want dat eewich licht sal v lichten door die eewicheyt des tijts.

36

Vliet die scaduwe van deser werelt, ontfanct die blijscap van uwer glorien. Ick neem openbaer te ghetuyghe mijnen salichmaker.

37

Die ghepresen gaue ontfanct, ende verblijt v, ⁺danckende hem die v tot die hemelsche rijcken gheroepen heeft.

+ D

38

Heft v op, ende staet, ende siet dat ghetal der gheteekender in den maeltijt des Heeren.

39

Die hem seluen van der werelts scaduwe afghetrocken hebben, die blinckende rocken van den Heere ontfanghen hebben.

40

Syon ontfanct v ghetal, ende besluyt v blinckende wit ghemaecte, die des Heeren wet volbracht hebben

41

tghetal uwer kinderen die ghy begheerdet is vol. Bidt die heerlijcheyt des Heeren dat v volck gheheylicht worde dwelck gheroepen is vanden beghinsel,

42

Ick Esdras heb op den berch Syon ghesien een groote schare, die welcke ick niet en conste ghetellen, ende met lofsanghen loefden sij te samen alle den Heere.

43

Ende int midden van hen was een Ionghelinck hooch van staturen, hoogher dan die alle, ende op elcken van hen besonder hoofden stelde hy croonen, ende hy worde noch meer verhoocht. Ende ick worde van wonder beuanghen.

44

Doen heb ick den Enghel gheuraecht ende gheseyt, Wie sijn dit Heere?

45

Die welcke antwoerdende heeft my gheseyt, Die sijn die ghene die den sterffelijcken rock afgheleyt hebben, ende eenen onsterffelijcken aenghenomen, ende sij hebben beleden den naem Gods. Nu worden sij ghecroont, ende ontfanghen die Palmen.

46

Ende ick heb tot den Enghel gheseyt, Dese Ionghelinck wie is hy, die hen die croonen op stelt ende die Palmen in die handen gheeft.

47

Ende hy antwoerdende heeft my gheseyt, Dese is die sone Gods, den welcken sij in die werelt beleden hebben. Maer ick begonste die grootelijck te louen, die vromelijck voor den naem des Heeren ghestaen hadden.

48

Doen seyde my die Enghel, Gaet henen, ende vercondicht mijnen volcke hoedanighe ende hoe groote wonderlijcheden des Heeren Godts dat ghy ghesien hebt.