Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)
(2008)–Anoniem Leuvens bijbel 1548– Auteursrechtelijk beschermd1Ga naar margenoot+MAer Samuel is ghestoruen, ende gheheel Israhel is vergadert ende sij hebben hem bescreyt ende begrauen in sijn huys te Ramatha, Ende Dauid opstaende is nederwaerts ghegaen in die woestijne Pharan, | |
2Ende daer was een man in die woestijne Maon, ende sijn besittinghe was op den berch Carmelus, ende die man was bouen maten seer groot, ende hy hadde drij duysent scapen, ende duysent gheyten, Ende het is ghesciet datmen sijn scap en schoer opden berch Carmelus, | |
3Ende den naem van dien man was Nabal, ende den name van sijnder huysvrouwen was Abigail, ende sij was een seer verstandighe ende schoon vrouwe maer haer man was straf ende dalder quaetste, ende vol boosheden, ende hy was van Calebs geslachte, | |
4Aldus doen Dauid ghehoort hadde in die woestijne dat Nabal sijn scapen schoer, | |
5so heeft hij thien ionghelinghen ghesonden, ende hy seyde tot hen Gaet opwaerts tot den berch Carmelus, ende ghy sult comen tot Nabal, ende hem van mijnen weghen vredelijck groeten | |
6Ende ghy sult segghen Mijnen broeders, ende v sij vrede, ende uwen huyse sij vrede, ende alle dat v toebehoort sij vrede, Ga naar margenoot+Ic bescermende veel iaren lanck die uwe ende alle dat uwe es, | |
7Ic heb ghehoort dat v scaepherders scheren, die welcke met ons waren in die woestijne, wij en hebben hem lieden noyt quellijck gheweest, noch hen en ghebrack noyt iet vanden cudden, binnen allen dien tijt dat sij met ons waren opden berch Carmelus, | |
8Vraghet van uwen knechten, sij sullen v dat segghen, Aldus soo laet v dienaers gratie verweruen voor v ooghen, want wij sijn op eenen goeden dach comen, so wat v hant vint dat gheeft uwen knechten ende uwen sone Dauid, | |
9Ende als die knechten van Dauid daer comen waren soo hebben si tot Nabal alle dese woorden gheseyt van Dauids weghen, ende sij sweghen, | |
10Maer Nabal Dauids knechten antwoordende heeft gheseyt. Wie is Dauid? ende wie is die sone van Isai? heden sijn der knechten veel gheworden die haren Heeren ontloopen, | |
11Sal ick daer om mijn brooden, ende mijn wateren ende het vleesch van mijnen beesten die ick gheslaghen hebbe voor mijn sceerders nemen, ende gheuen dat vreemde mans die ick niet en kenne van waer sij sijn? | |
12Aldus soo sijn Dauids knechten wederom ghegaen door haren wech, ende wederkeerende sij sijn comen, ende hebben hen alle dese woorden te kennen ghegheuen die hy ghesproken hadde, | |
13Doen seyde Dauid tot sijnen knechten, Ga naar margenoot+Een yeghelijck gorde sijn swaert aen hem, Ende sij hebben alle gader haer swaerden aen ghegort, ende Dauid gorde sijn swaert oock aen hem, ende Dauid sijn gheuolcht omtrent vier hondert mans, Maer twee hondert sijnder bleuen aen die bagagien, | |
14Ende een van Nabals knechten heeft dit Abigail sijnder huysvrouwe te kennen ghegheuen, segghende. Siet Dauid heeft boden ghesonden wt die woestijne, dat sij onsen Heere souden ghebenedijden ende hi heeftse versmaet, | |
15Dese menschen hebben ons goederhande ghenoech gheweest, ende niet quellijck, ende daer en is noyt iet verloren ghegaen van allen den tijt dat wij by hemlieden verkeerden in die woestijne, | |
16voor eenen muer waren sij ons so wel des nachts als des daechs, alle den tijt dat wi ons cudden weydden bi hemlieden, | |
17Daerom aenmerct ende bedenct wat ghi doet, want die quaetheyt is volcomen teghen uwen man ende teghen v huys, ende hi is een sone van Belial, also dat hem niemant en mach aenspreken, | |
18Aldus soo heeft haer Abigail ghehaest, ende heeft ghehaelt twee hondert brooden ende twee leren vaetkens met wijne, ende vijf ghecoecte hamelen, ende vijf maten brijpappe ende hondert koruen rosijnen, ende twee hondert clonten vijghen, ende sij leyde dat op esels, | |
19ende si seyde tot haren knechten. Gaet voor my wech, siet ick sal v achter rugghe volghen, maer si en heeft dit Nabal haren man niet te kennen ghegheuen, | |
20Als sij dan op eenen esel gheseten was, ende comen was beneden aen dat onderste vanden berch, Ga naar margenoot+so quam Dauid met sijnen mannen nederwaerts haer | |
[pagina *241]
| |
te ghemoete, den welcken sij ooc te ghemoete comen is, | |
21Ende Dauid seyde. Inder waerheyt tis te vergeefs dat ick bewaert hebbe alle dat desen man toebehoorde inder woestijnen, ende datter niet en is verloren ghegaen van alle dat hem toebehoorde, ende hi heeft my quaet voor goet gheloont, | |
22Dit moet Godt Dauids vianden doen, ende dat daer toe doen, eest dat ic van alle dat hem aengaet, tot morghen toe iemant ouerlate pissende aen den wandt, | |
23Maer als Abigail Dauid ghesien hadde, soo haeste sij haer ende ghinck af van den esel, ende sij viel voor Dauid neder op haer aensicht ende aenbadt op die aerde, | |
24ende viel hem te voet, ende sij seyde. Laet dese misdaet (mijn Heere) in my sijn, Ick bidde v laet doch v dienstvrouwe in v ooren spreken, ende hoort die woorden van uwer dienerssen, | |
25Ick bid v mijn Heere die coninck en stelle sijn herte niet teghen desen boosen man Nabal, Want nae sijnen naem is hy een dwaes, ende die dwaesheyt is met hem, Maer ick v dienersse (mijn Heere) en heb ick v knechten niet ghesien, die ghy ghesonden hebt, | |
26Daerom nv mijn Heere alsoo warachtelijck als die Heere leeft, Ga naar margenoot+ende als v ziele leeft, die welcke v beledt heeft dat ghi tot die bloetstortinghe niet comen en soudt, ende die v hant heeft by v behouden, ende nv moeten v vianden worden ghelijck Nabal, ende alle die mijnen Heere quaet begheeren, | |
27Hieromme ontfanct doch dese benedijdinghe, die welcke v dienersse v mijnen Heere ghebracht heeft, ende gheuet den knechten die v mijnen Heere volghen, | |
28Neemt af uwer dienerssen onrechtuerdicheyt, Want die Heere sal v mijnen Heere makende maken een ghetrou huys, Want ghi (mijn Heere) strijdt die strijden des Heeren, Daerom soo en laet gheen boosheyt in v gheuonden worden alle die daghen ws leuens, | |
29want eest sake datter op eenighen tijt eenich mensch opstaet v veruolghende ende v ziele soeckende, soo sal die ziele van mijnen Heere bewaert sijn als in een bondelken der leuender by den Heere uwen Godt, Maer die ziele van uwen vianden sal omghedraeyt worden als metten swanck ende den omloop vander slinghere, | |
30Als dan die Heere v mijnen Heere sal ghedaen hebben alle die goede dinghen die hy van v ghesproken heeft, ende hy v sal ghemaect hebben een ouerste leydtsman ouer Israhel, | |
31soo en sal v dit niet wesen tot een versuchten, ende tot een wroeghen des herten mijnen Heere, dat ghy onnoosel bloet ghestort hebt, oft v seluen ghewroken hebbet, Ende als die Heere v mijnen Heere sal wel ghedaen hebben, soo suldi uwer dienstvrouwen ghedachtich sijn, | |
32Ga naar margenoot+Ende Dauid seyde tot Abigail. Ghebenedijt moet sijn die Heere die Godt van Israhel, die v heden ghesonden heeft my te ghemoete, | |
33ende ghebenedijt is v wtsprake, ende ghebenedijt moet ghy ooc sijn, die my heden hebt beledt dat ick tot die bloetstortinghe niet gaen en soude, ende mi met mijnder hant wreken | |
34Anders soo warachtelijck als die Heere die God van Israel leuet, die welcke my beledt heeft dat ic v gheen quaet doen en soude, en hadde ghy my ter stont niet te ghemoete ghecomen, daer en soude van Nabal niet een ghebleuen hebbe totten dach van morghen pissende aen den wandt, | |
35Hierom heeft Dauid van haer hant ghenomen alle dat sij bracht hadde, ende hy heeft haer gheseyt. Gaet henen vredelijck in v huys, siet ick heb v stemme ghehoort, ende uwen aensicht eere bewesen, | |
36Aldus soo is Abigail wederom comen tot Nabal Ende siet, hy hadde eenen maeltijt in sijn huys ghelijck eens conincs maeltijt, ende Nabals herte was vrolijck, want hy was bouen maten seer droncken, ende sij en seyde hem niet een woort, cleyn noch groot tot smorghens toe, | |
37Maer des morghens vroech als Nabal den wijn verteert hadde, so heeft hem sijn huysvrouwe dese woorden te kennen ghegheuen, ende sijn herte is van binnen verstoruen, ende hi is gheworden als eenen steen, | |
38Ga naar margenoot+Ende alst thien daghen ouerleden was, soo heeft die Heere Nabal gheslaghen ende hi is ghestoruen, | |
39Dwelck als Dauid ghehoort hadde dat Nabal doot was, soo seyde hy. Ghebenedijt moet die Heere sijn, die recht ghedaen heeft van die sake mijnder lasteringhen van Nabals hant, ende sijnen dienaer bewaert van tquaet, ende die Heere heeft Nabal sijn boosheyt wederom op sijn hooft vergolden, Hierom soo heeft Dauid wtghesonden, ende Abigail aenghesproken om haer tot een huysvrouwe te nemen, | |
40Ende Dauids knechten sijn comen tot Abigail opden Carmelus, ende sij hebben tot haer ghesproken, seggende. Dauid heeft ons tot v ghesonden, dat hy v soude nemen tot eender huysvrouwen, | |
41Die welcke opstaende heeft neder opder aerden aenbeden, ende gheseyt. Siet v dienstvrouwe sij tot een dienersse, dat sij mach die voeten wasschen van mijns Heeren dienaers, | |
42Ende Abigail heeft haer ghehaest, ende is opghestaen, ende heeft gaen sitten op eenen esel, ende vijf ionghe dochters sijn met haer ghegaen, haer camenieren, ende si is Dauids boden gheuolcht, ende is sijn huysvrouwe gheworden, | |
43Maer Dauid hadde oock ghetrouwet Achi-noam van Iezrahel, ende sij waren beyde sijn huysvrouwen, | |
44Maer Saul gaf Michol sijn dochter Dauids huysvrouwe Phalti Lais sone die van Gallim was. |