Den gheheelen Bybel, Inhoudende het oude ende nieuwe Testament (Leuvense bijbel 1548)

Dat .xx. Capittel.

1

⁺DAuid is gheulucht van Naioth, welck in Ramatha is, ende comende heeft hy tot Ionathas gheseyt, Wat heb ick ghedaen? wat boosheyt ende wat sonde heb ic teghen uwen vader ghedaen, dat hy mijn ziele suect?

+ A

2

Ende Ionathas seyde tot hem, Verre moet dit wesen, ghy en sult niet steruen, want mijn vader en sal niet doen tsij groot oft cleyn, ten sij dat hy my dat ierst te kennen heeft ghegheuen, Soude dan mijn vader dit woort alleen voor my verborghen hebben? Dit en sal gheensins sijn.

3

Ende hy heeft Dauid wederom ghesworen, ende Dauid seyde, V vader weet voorwaer wel dat ick gratie in v ooghen vonden hebbe, ende hy sal segghen, En laet Ionathas dit niet weten, op dat hy by auontuere niet droeue en sij, Want certeyn ick weet wel alsoo warachtelijck als die Heere leeft, ende v ziele leeft, dat ick ende die doot (op dat ict soo segghen mach) maer een screde van malcanderen versceyden en sijn.

4

Ende Ionathas heeft tot Dauid gheseyt, Al wat v ziele my segghen sal, dat sal ic v doen.

5

Ende Dauid seyde tot Ionathan, Siet het is morghen die feeste vander nieuwer maent, ende ick pleech dan ghewoonlijck by den coninck ter maeltijt te sitten. Aldus laet my nv gaen dat ick my borghen mach int velt, totten auont vanden derden dach,

6

Eest sake dat v vader ommesiende, nae my vraghet, soo suldi hem antwoorden, Dauid heeft my ghebeden, dat hi haestelijck mocht gaen in sijn stadt te Beth-lehem, ⁺want daer feestelijcke slachofferanden te doen sijn voor alle sijn gheslachte,

+ B

7

Eest sake dat hy seyt, Het is goet, soo sal uwen dienaer vrede sijn, maer eest sake dat hy gram wordt, soo weet sekerlijck dat sijn quaetheyt veruult is.

8

Hierom soo doet bermherticheyt met uwen dienaer, want ghy hebt my uwen dienaer een verbont des Heeren met v doen maken, maer is daer eenighe onrechtueerdicheyt in my, soo slaet ghy my doot, ende en brengt my tot uwen vader niet.

9

Ende Ionathas seyde, Verre sij dat van mi want ten is niet moghelijck dat ick v dat niet en soude te kennen gheuen, eest sake dat ick sekerlijck beuinde dat mijns vaders archeyt teghen v volcomen is.

10

Ende Dauid antwoorde tot Ionathas, Wie sal my die bootscap brenghen, eest sake dat v vader byauontueren v iet straffelijck van my gheantwoordt heeft?

11

Ende Ionathas seyde tot Dauid, Coemt ende laet ons daer buyten opt velt gaen.

12

Ende als sij beyde buyten opt velt ghegaen waren, soo seyde Ionathas tot Dauid,

Heere Godt van Israel, eest sake dat ic mijns vaders sin ondersoecke morghen oft ouermorghen, ende datter iet goets ouer Dauid is, ende dat ic terstont tot v niet en seynde, ende v dat niet te kennen en gheue,

13

⁺so moet die Heere Ionathe dit doen, ende dat daer toe doen, Maer eest sake dat mijns vaders quaetheyt teghen v gheduerich blijft, so sal ict v in v oore laten weten, ende v laten gaen, dat ghy moecht met vreden wech gaen, ende dan moet die Heere met v sijn, ghelijck hy met mijnen vader gheweest is,

+ C

14

Ende eest dat ict leue, so suldi my des Heeren bermherticheyt doen, maer eest dat ic sal ghestoruen sijn,

15

so en suldi v bermherticheyt niet afkeeren van mijnen huyse tot inder eewicheyt als die Heere alle Dauids vianden wtroeyen sal eenen yeghelijcken vander eerden, soo moet die Heere Ionathan van sijnen huyse wech halen, ende die Heere moet dat versoecken wt die handen van Dauids vianden.

16

Aldus so heeft Ionathas een verbont ghemaect met Dauids huys, ende die Heere heuet versocht wt Dauids vianden hant,

17

ende Ionathas heeft daer toe Dauid noch ghesworen om dat hy hem lief hadde, want hy beminde hem ghelijck sijn eyghen siele.

18

Ende Ionathas seyde tot hem, Morghen salt die feeste van der nieuwer maent sijn, ende men sal v dan soecken,

19

want men sal begheren dat ghy soudt comen sitten tot ouermorghen toe. Aldus soo suldi haestelijck nederwaerts gaen, ende comen ter plaetsen daer ghi sult verborghen worden op eenighen dach alsmen wercken mach, Ende ghy sult sitten byden steen die Ezel ghenoemt is,

20

Ende ic sal drij pijlen by dien schieten, ende ic sal schieten recht oft ic my oeffende nae een teeken.

21

⁺Ende ic sal oock een knechtken senden hem segghende,

+ D

[p. *237]

Gaet henen, ende haelt my die pijlen,

22

Ende eest dat ick den knechtken segghe, Siet die pijlen sijn herwaerts achter v, brengt die, soo coemt ghi dan by my, want dan eest met v pays, ende niet quaets, Alsoo warachtelijck als die Heere leeft, Maer eest sake dat ic aldus totten knechtken segghen sal, Siet die pijlen ligghen voorts voor v, so gaet in vrede, want die Heere heeft v laten gaen.

23

Maer van dwoort dat wij ghesproken hebben ick ende ghy sij die Heere tusschen v ende my tot inder eewicheyt.

24

Aldus soo is Dauid opt velt gheborghen gheweest, ende die feest vander nieuwer maent is comen, ende die coninck is gheseten ter maeltijt om broot te eten.

25

⁺Ende als die coninc op sijnen stoel gheseten was (nae die ghewoonte) welc aenden want was, soo stont Ionathas op, ende Abner sadt ter sijden by Saul, ende Dauids plaetse worde daer ledich ghesien.

+ E

26

Ende Saul en heeft op dien dach niet gheseyt, want hy dachte dat hem iet by auontueren misuallen was, dat hy niet suyuer en was noch ghereynicht.

27

Ende doen den anderen dach nae die feest vander nieuwer maent comen was, soo sachmen Dauids plaetse noch ydel Ende Saul seyde tot Ionathas sijnen sone, Waerom en is die sone van Isai niet ter maeltijt ghecomen, noch ghisteren noch heden?

28

Ende Ionathas antwoorde Saul, Hy heeft my seer hertelijck ghebeden dat hy soude moghen gaen nae Beth-lehem,

29

ende hy seyde, gheeft mi orlof, want daer is een seer feestelijcke sacrificie in mijn stadt, Een van mijnen broeders heeft my gheroepen.

Hier om heb ick gratie voor v ooghen vonden, laet my gheringhe gaen dat ic mijn broeders mach sien, om dese sake en is hy tot des conincs tafel niet comen.

30

Doen werdt Saul gram teghen Ionathan, ⁺ende seyde tot hem, Ghi sone van eender vrouwen die eenen man sonder versueck seluer aenhaelt, meyndi dat ick niet en weet, dat ghy den sone van Isai lief hebt tot uwer scanden, ende ter scanden van uwer scandelijcker moeder?

+ F

31

Want alle die daghen dat die sone van Isai op die aerde leeft, soo en suldi ghy ende v rijck niet gheuesticht worden. Aldus dan soo seyndt nv, ende doet hem by my brenghen, want hy is een kint des doots.

32

Ende Ionathas heeft Saul sijnen vader gheantwoordt, segghende, Waerom sal hy steruen? Wat heeft hy ghedaen?

33

Ende Saul greep een lancie dat hi hem slaen soude, Ende Ionathas heeft doen ghemerct, dat sijn vader vast opset ghemaect hadde dat hy Dauid dooden soude.

34

Hierom is Ionathas vander tafelen opghestaen met grooter ghestoortheyt sijnder gramscap, ende hy en adt op den tweeden dach vander nieuwer maent gheen broot,

Want hy was bedroeft om Dauid, dat hem sijn vader alsoo bescaemt hadde.

35

Ende doent smorghens dach gheworden was, soo is Ionathas op dat velt ghegaen, alsoo hy Dauid ghestelt hadde ende een cleyn ionxken met hem,

36

ende hi seyde tot sijnen ionghen, Gaet henen ende haelt my die pijlen die ick sciete. ⁺Ende als die ionghe gheloopen was derwaerts so schoot hy noch eenen anderen pijl voorby den ionghe.

+ G

37

Als dan die ionghe comen was ter plaetsen van den pijl den welcken Ionathas ghescoten hadde, so riep Ionathas den ionghen achter sijnen rugghe, ende seyde, Siet daer is eenen pijl verre voorby v.

38

Ende Ionathas riep noch eens den ionghe achter rugghe nae, segghende, Haest v gheringhe, en wilt niet stille staen. Doen raepte Ionathas ionghe alle die pijlen tsamen, ende hy brachtse sijnen heere,

39

maer hy en wist met allen niet watmen daer dede, want Ionathas ende Dauid hadden alleen kennisse vander saken.

40

Daer om soo heeft Ionathas sijn ghereetschap den ionghe ghegheuen, ende seyde tot hem, Gaet wech ende draechtse in die stadt.

41

Ende als die ionghe wech ghegaen was, soo is Dauid opghestaen vander plaetsen die suytwaerts staet, ende vallende op sijn aensicht neder ter aerden heeft hy drijmael aenbeden, ende sij custen malcanderen, ende weende beyde te samen, maer Dauid aldermeest.

42

Aldus so heeft Ionathas tot Dauid gheseyt, Gaet henen in vrede, Al dat wij beyde ghesworen hebben in den naem des Heeren segghende, Die Heere sij tusschen my ende v, ende tusschen v saet ende mijn saet, tot inder eewicheyt.

43

Ende Dauid is opghestaen, ende wech ghegaen, Ende Ionathas is oock in die stadt ghegaen.