Die gheestelicke melody

[O wael moech di u verhoghen]

Hierna vertelt die ziel die vruechde der gheenre die den armen troesten in haar druc ende liden.

O wael moech di u verhoghen,
Die om God na u vermoghen
Den armen troest in haer ver[57v]driet.
Tsi mit woerden of mit wercken,
Voer u, doer of voer die kercken,
So waer dat gise hoert of siet.

Waerdelic end mynnentlicken
Sel u God van hemmelrijcken
Daer voer noch in sijn rijc ontfaen.
Daer sel dijt pallaes aenscouwen,
U ghetymmert al claer gouwen
Vant goet dat gi hem hebt ghedaen.

Hoe gi hem gheeft blidelicker,
Hoet pallaes wort suverlicker
Mit alle zueticheyt verciert.
Des menschen hert mach nijt gronderen
Hoe gi daer selt jubileren
Om dat gi hem nu wel hantiert.

Lof end eer sulzi u gheven
Boven in [58r] dat ewich leven,
Daer voer die borghers dancken seer.
Wonderlic sulzi u prisen
Hulp end troest mit myn bewisen
Voer Jhesum onsen lieven heer.

So dat gi van hem selt horen:
‘Coemt mijn vrienden uutvercoren,
Besit mijns vaders ewich rijc,²⁵
Ju bereyt mit lieft, mit minne,
Vander werelts aenbeghinne,
Want gijt verdient hebt trouwelic.

Honger, dorst heb ic gheleden,
Veel verdriets, veel yammerheden,
Gi troeste my in mijn ghebrec.
Als ik ju mijn noot liet weten,
Drijncken gaef di my end eten.
Daer in en²⁶ sciede gheen vertrec.

[58v] Oec in al mijn ander doghen
Quam my troest na u vermoghen.
Dus coemt, besit mijns vaders rijc,
U bereyt mit lieft mit minne
Van der werelts aenbeghinne,
Want gijt verdient hebt trouwelic.’

Hoe wel sel u dat behagen,
Blidelic sel gi hem vraghen:
‘O Heer, wanneer is dit ghesciet?
Dat wi u dus in liden saghen,
Honger, dorst, mit ander plaghen
End troesten u in ju verdriet.’

So sel di dees antwert horen:
‘Lieve vreende uutvercoren,
Voerwaer, voerwaer, ic segghe ju:
Also lang gijs een die mynste
Mijnre hebt ghedaen of gunste,
So [59r] lang ghesciedet my van u.’

O wat vruechd sel u dan wesen
Als u God so heeft gepresen
Voer al dat is of heeft gheweest.
Sijn prijs is waerachteliken,
Want sy blijft doch ewelicken.
Mer werelts prijs is ydel feest.

O nu wilt doch blideliken,
Hier beneden op eertrijcken,
Den armen gheven troest end raet.
Wye heeft noot end bid om Gode,
Laet u duncken tsi Gods bode
Al waer hi wonderlicke quaet.

Als gi een selt aelmis gheven,
Is hi goet of quaet van leven,
Al daer en leyt u nijt smijts²⁷ aen.
Als gi so staet in die synne
Dat gijt [59v] puer gheeft om Goots mynne,
Gi selt daer af groot loen ontfaen.

Wye gi troest in sijn behoeven
Om Goots mijn, wilt des gheloven;
Hi wort u tymmerman te hant,
In dat scoen palaes voerscreven
Daer gi in sult sijn verheven
Corts boven in dat suete lant.

Nu God gheeft ons hier die armen
Om dijn wille so tontfermen
Dat wi noch weerdich moeten sijn.
Alle blijsscap mit venite
End verlost van dat woert ite
Mi al sijn vreselicke pijn.
Amen, amen, amen. Explicit.

25 Vs. 27-54: Mt 25, 34-40.

26 ‘en’ naar C; L: ‘end’.

27 ‘smijts’ naar C; L: ‘snijts’.