Die gheestelicke melody

[Des saterdachs: O ghi, die Jhesus wijnghert plant]

Want die ziel ghecomen is tot groter mynnen Jhesu Cristi ende zeer begheert bi hem te wesen, so wert sy nu ghetoghen mit deser groter lieften ende begheerten in eenre contemplacy des zuete lants daer ewighe blijsscap is, daer men ewelic Jhesum Cristum aenscouwet sonder ophouwen. Ende mit deser sueticheyt die sy verneemt in haerre contemplacien van dien [27r] lande der ewigher glorien, so troest sy hier in dit leste ymmekijn allen den ghenen die Jhesu Cristo dienen ende spreket: ‘O ghi die Jhesus wijnghert plant, verblijt u op dat suete lant.’ Als die propheet seyt in die souter: ‘Plantati in domo domini, in atrijs domus Dei nostri florebunt etc.¹⁴’

O ghi, die Jhesus wijnghert plant,
Verblijt u op dat suete lant,
Daer gi toe sijt vercoren.
Die cierheyt is onsprekelic,
Die blijsscap onbegripelic,
Die ju daer sel gheboren.
[27v] Die claerheyt, vreed, vruechd, suverheyt,
Die Jhesus u daer heeft bereyt,
En is ju nijt te nomen.

Jherusalem ist lant sijn naem,
Vol heylicheden schoen bequaem
Vervult mit allen vruechden.
Van heen en coemt daer nyemant in
Dan die int thert draecht Jhesus myn
End is verciert mit duechden.
Dus is hi die sijn wijnghert plant
End neerstich dient. Hem seer verlant
Om corts bi hem te comen.

Van die vader inder ewicheyt

Och hoe onsprekelicke claer
Dat God daer is ons lieve vaer
Is wonder meer dan wonder.
Hi is die ewich heeft ghe[28r]weest
End alle dinghen wesen gheeft
Daer boven end hier onder.
Uut hem vloeyt alle sueticheyt
Die haer so vard end wide spreyt
Al tot tlants gulden muren.

Van Jhesu

Sijn enich kijnt, Marien soen,
Is daer so wonderlicke scoen
Diet tlant u heeft ghewonnen.
Hi is soe suet ghenuechelic,
Veel scoenre, claere onghelijc
Dan hondert dusent sonnen.
Hi sit daer in dat suete lant,
Sijn lieve vaer ter rechterhant
Voer allen creaturen.

Die hem aenscout is so verblijt,
Tien dusent jaer dunct hem gheen tijt.
Tis waer diet can versynnen,
Want reden [28v] die tijt en is daer niet.
Daer nummermeer en is verdriet,
Van buten noch van bynnen.
Men is daer ewich vroem end bly,
Van allen sorghen is men vry.
Daer mach gheen weeld ghebreken.

Van Maria

Maria is daer coninghin
Al reyne maechden haer ghesyn
Die Jhesu sijn vercoren.
Mer sy is boven al ghemint
Van conincs soen, haer lieve kijnt,
Als balsom onder doren.
So claer, schoen, frisch end suverlijc
Dat si daer is in haer kijnts rijc
En is u nijt te spreken.

Haer croen blenct wonderlicke zeer,
Al gulden lelien sijn haer cleer
Gout rosen [29r] haer sampielen.
Recht als die sterren ende maen
Hier van die sonne licht ontfaen
So doen van haer die zielen.
Haer roeck gaet boven allen cruyt
End boven symbalen haer gheluyt
End al tghescal der pipen.

Van die borghers

Die borghers draghen al een croen
End singhen dat clinct in den throen
Osanna alleluya.
Mer och der maechden sang is scoen
Die singhen mit des conincs soen
End mit die maecht Maria.
Hoe dat luyt over hemmelrijc
Hoe scoen, claer, suet end wonderlijc
En mach gheen mensch begripen.

Haer croen heeft [29v] om een rosecrans,
Sy singhen mit Jhesu anden dans
End loven sonder merren.
Dat cranskijn heeft so groot virtuut,
Elc rooskijn gheeft meer claerheits uut
Dan sonne, maen end sterren.
Gheen cruyt op eertrijc is so goet
Dat ruken mach als cranskijn doet
Al waer oncruyt fiolen.

Sy horen och dat suet gheluyt:
Coemt mijn gheminde suver bruyt
End ruyst u in mijn armen.
Si sijn bevaen mit Jhesus myn
Als serubin end cheraphin
Van groter lieft sy bernen.
Ghelijc die son is haer aenschijn,
Si volghen tsuete lammekijn
[30r] Ghecleet mit witten stolen

Van die heylighe enghelen

Die enghelen zielen sijn ghemeen
End singhen blide onder een
Den coninc van den thronen:
Lof eer sy u heer sabaoth
Almachtich, ewich, heylich god
Een wesen, drie personen.
Gi sijt die ewich hebt gheweest
End hemel, eertrijc mit u gheest
Doet vrolic jubilieren.

Och tis hem seer behaechlijc
Te horen van dat suete rijc
Die eerberlicke leven.
End dienen Jhesu trouwelijc
Sijn wijnghert planten bouwelijc
Die werlt sy begheven.
Want als haer tijt hier is ghedaen
Sel hise [31r] lieflic daer ontfaen
Ghelijc die son vercieren.

Tsal ewich duren sonder ow
Tis scoenre veel dant waer van gou
Verciert mit gulden bomen.
Die claerre blencken dan die maen
Die sonne sy te boven gaen
Mit haren sueten bloemen.
Van puren gou ist scoen paveyt
Mit sueten rosen al doerleyt
Die sullen ewich duren.

Ic heb so veel u nijt gheseyt
Dant tlant en is noch bet bereyt
Dan enich mensch mach dencken.
Plant vry gi selt daer sijn verblijt
Mer siet dat gi ghestadicht sijt
Ju tijt die naect allencken.
Als Jhesus u daer [31v] sel ontbien
Ju wercken sel hi oversien
End na u duechden lonen.

Och waerlic hi is seer verblint
Die tijttelic voer ewich mynt
End wil dit lant vergheten,
Nochtans wel siet sijn fondament,
Dat scoen vercierde firmament
Mit sterren end planeten.
Och god verleent een yghelijc
Omt lant te dencken op eertrijc
End daer na te bewoenen.

14 Ps 91, 14.