Die gheestelicke melody

[Des woensdaechs: Maria coninghinne]

[18r] Maria coninginne, mijn etc

Want die ziel Marie gheantwert heeft haren raet te doen ende te vollighen, dat is Jhesus myn in haer hert te draghen. Mer also als haer dunct so en siet sy desen raet uut haer selven nijt te volbrenghen. Hierom begheret sy van Marien hulp ende ghenade om haren raet te volbrenghen, want si een fonteyn is alre ghenaden, als ghescreven staet: Ego mater pulchre dilectionis et agnicionis et sancte spei in me omnis gratia vite et veritatis etc.⁷ Ende Maria troest haer volcomelic van allen druc, liden ende vresen.

[18v]

‘Maria coninghinne,
Mijn troest, mijn toeverlaet,
Vercrijcht my u soens mynne,
Berou voer mijn misdaet.

Des word ic wel ontwaren
Dat u kijnts myn is goet,
Want si can thert verclaren
End gheven goede moet.⁸

Soe wye ijt sel beghinnen
Tot sinen lof end eer,
Staet hi nijt inder mynnen,
Tsal hem verdrieten seer.

Dus ist my in die synne
Dat al mijn dienst is nijt,
Doe icse sonder mynne,
Daer traecheyt zeer of vlijt.

Hierom wilt mijns ontfermen,
Maria edel vrou,
Helpt my int hert te bernen
Mit Jhesus [19r] myn end u.

Ic mach my wel beclaghen,
Bewenen talre tijt
Dat ic aldus veel daghen
Mit cleyne myn bin quijt.

Och, had ic my begheven
Doe ic was out tien jaer
In gheestelicken leven,
Ic waer sijn myn veel naer.

Nu troest my, keyserinne,
Maria suver maecht,
Sterct my mit ju kijnts mynne,
Droefheyt van my verjaecht.’

Maria seyt:

‘O mensch, sich u van binnen.
Swijcht stil end hoert my aen
End scerpet uwe synnen,
So moech di my verstaen.

U claghen end begheren,
Dat heb ic wel verhoert.
Anxt, droefheyt u beheren,
[20r] Daer gi wel myn voer kort.

Ic sel u myn bewerven
Van Jhesu minen soen.
Draecht int hert liever sterven
Dan teghens hem te doen.

Wanneer gi u cont gheven
Daertoe mit al u syn,
So wilt in vruechden leven,
Want gi hebt mijn kijnts myn.’

Die drovighe mensch:

‘Och, wie sel my verlenen
Al so int hert te staen,
Of hoe sel ic verdienen
So goede myn tontfaen?’

Maria mater gracie:

‘O mensch waer sijn dijn synnen,
Hoe dwaeldi aldus zeer?
Wilt doch in u bekennen.
Het heeft verdient u heer.

Waerom wil gi dus troeren
End u versclaen [20v] dus seer?
Had God u nijt vercoren,
Gi waert hier nummermeer.

Veel meer dan gi cont winschen,
Heeft hi voer u verdient,
Mer gi sijt traech int eyschen
Int spreken: ‘Heer verlient.’

Tghebet sel wel vercrighen
Dat gi doet mijns kijnts eer.
Mach twifel buten bliven,
Dat hijndert alte zeer.

Gi kont dat nijt begheren.
Ist salich, tsal u ghescien
Mer trouwen soud u deren,
Ten sciet u een noch ghien.

Ju bidden end begheren
Laet vlieghen van u snel,
Maect anxt, wanhoep gheweeren,⁹
Want sy doen u groot quel.

Gi moet wel in u herte
Troeren voer [21r] u misdaet,
Mer denct dat mijn kijnts smerte
Hem veel te boven gaet.

Wee hen die dat vergheten,
Op haer verdiensten staen,
End daer op hem vermeten
In mijn kijnts rijc te gaen.

Tien dusent jaer beneden
Gheleeft zeer strenghelijc
En heeft boven gheen reden
Te sijn een oghenblic.

Want beter ist verclaren
Mijns kijnts een oigh opsclach,
Dan in tien dusent jaeren
Yemant verdienen mach.

Mer die troert voer sijn sonden,
So lang hem duert eertrijc,
End hoept op mijn kijnts wonden
Verdient sijn ewich rijc.

Doet so en weest te vreden,
[21v] Wilt u nijt seer versclaen.
Denct wat hi heeft gheleden,
Al heb di veel misdaen.

Een droepel van sinen bloede
Is weerdich doch alleen
Te nemen uut armoede
Die werrelt al ghemeen.

Nochtans heeft hijt te gader
Ghestort voer u misdaet,
End pays tusschen sijn vader
End u zeer wel gemaect.

Hier om wilt u verbliden
End dient hem trouwelijc.
Hi sel in corten tyden
U halen in sijn rijc.’ Amen

7 Eccl 34, 24-25.

8 ‘can thert’ naar C en DH; L: uit ‘cant kert’.

9 ‘wanhoep gheweeren’ naar DH; L: ‘van hoep gheen veren’.