Geuse lietboeck, waer in begrepen is den oorspronk van de troublen der Nederlantsche oorlogen, en het gene daer op gevolght is
(1683)–Anoniem Geuzenliedboek–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Wilhelmus van Nassouwen. | |
[Folio 83v]
| |
In 't jaer tnegentigh sesse
Hoort 't wert u nu verklaert
Sijn gekomen expresse
Tot Vlissingen vergaert,
Vier-en-vijftig schepen schoone
Uyt Hollant en Zeelant,
Om de Engelsche kroone
Te doen goet onderstant.
Zijn Excellentie verheven
Met Heeren en Edel-lien,
Heeft hem selven begeven
Om te komen besien,
Graef Lodewijck van Nassouwe,
Trock met ons principael,
Ionck-Heer Ian als de ghetrouwe
Die was ons Admirael.
Den eersten Mey verheven
Sijn wy 't seyle gegaen,
Die Wielingh uyt ghedreven,
En quamen onbelaen
Voorspoedigh sonder veel slaven,
Eer den vierden dagh quam om,
Tot Vleymuyden in de haven
Daer wast al wellekom.
Die Engelschen met hoopen
Schepen seer wel ghemant,
Quamen daer oock aenloopen
Vergaerden aen elcken kant,
Self quamen daer in persoone
Den grooten Admirael,
Oock den Graef Essex ydone,
Was onsen Generael.
Als wy nu altesamen
By een waren vergaert,
De Soldaten oock quamen
Te schepen onbeswaert,
Sy waren in 't ghetale
Ontrent thien duyst ghesien,
Wy waren in 't generale
Wel 18000 lien.
In Iunius derthiene
Is dees Armade veyl,
Triumphant, heerlijck om sie
Vertrocken onder zepi,
Hondert tsestigh schepen sane
Seer weynigh meer noch min
Zijn met goey wint gegaene,
Na Spaengien 't zeewaert in
Wy liepen in thien dagen
Die Barrels in 't gesicht,
Des anderen daeghs wy sagen
Den Vijghenbergh seer dicht
Die Caep Vincent Marie
Zijn wy voor by gherunt
En quamen soo op zije
Daer wij 't hadden gemunt.
Ende sijn alsoo voorspoedigh
Den lesten Iuly devijn
Komen met herten moedigh,
Ontrent 't lant van Cades fijn,
Na Calis Malis gheheeten,
Den Speck was seer gestoort
Als hy het quam te weten,
Wy wouden hem aen boort.
Nu moet ick oock verklaren
Binnen de haven breet
Lagh een vloot om te varen
Naer Indien al gereet,
's Conincks geweldigh schepen
Hadden sy tot Convoy,
Sy waren daer benepen,
'T was al hackelde roy.
Nochtans al sonder meyen
Waren sy seere prat,
Haer schepen en galeyen
Brachten sy in het gat,
Sint Philippus so sy dachten
Met seven hondert man,
Die souder ons wel verwachten
Ende keeren ons daer van.
Wy als die onvervaerden
Sijn gekomen bet naer,
Ten ancker by de Spaengiaerden,
Schoten dien avont daer
Een deel geweldige schoten,
Dit was niet haren sin,
Smorgens heeftet haer verdrooten,
| |
[Folio 84r]
| |
Ruymde sy dies bet in.
Bet in sijn sy geloopen,
Beneffens het Poinctael,
De Galeyen zijn gekropen
Onder stadt altemael,
Maer wy sonder verdrieten,
Loefden sterck aen met gewelt
En drevense daer met schieten,
Soo datse ruymden 't velt.
De Galeyen mosten vluchten,
Al schoten sy seer sterck
Doen vreesselijck sonder duchten,
Uyt de Stadt en Bolwerck,
Haer schieten was niet te wegen,
Want waer sy schoten ten schoot
Daer schoten wy weer teghen,
Soo dat haer haest verdroot.
Doen zijn wy voort ghevaren
Volgden de galeyen kort,
Die by haer schepen waren,
Onder 't Poinctael en 't Fort,
De Spaengiaerts mosten wijken
Al schoten sy seer lanck,
De galeyen gingen strijcken,
Al wast tegen haer danck.
Het ging daer heet van 't yser
Men schoot met grooter kracht
Wie loopen kon was wijser,
Want groot was onse macht,
Wat konde vluchten met beven,
Verlieten haer schepen met schant,
Zes groote zijnder gebleven
En drie staken sy in brant.
Sint Philippus was den eenen
Met noch twee ander groot,
Den Vies-Admirael tot verkleenen
Wert ingenomen bloot,
Sijn Vlagh 't mocht hem wel spijten
Wert afgeruckt metter daet,
Toen hoordemen roepen ende krijten
Over de gantsche Armaet.
Wy duytschen als d'onvervaerden
Schietende na 't Poinctael,
Soo ginghen die Spaengiaerden
Schampado altemael,
En hebben het Fort verlaten,
'T was voor de stadt een grou,
Wy planten 't onser baten,
Oraengie, vlangie, blou.
de soldaten met de troepen
Nu zijnde onbelaen,
In Iachten en in sloepen
Met haer oversten saen,
Kregen hier deur couragie
En voeren stracx aen Lant,
By 't Fort sonder quellagie,
Oft eenigh dieder stant.
Aen Lant zijn zy gekomen,
En stracx voort gemarcheert,
Naer de stadt toe als die vromen,
die zy gesesseert
Met vliegende Vaendels getrouwe
Geweldigh namen ras,
daar 't Edel bloet van Nassouwe,
d'Eerste ter mueren was.
't Edel Bloet van Nassouwe,
Metten Graef ons generael,
Als Helden goet getrouwe
Waren die Princepael,
de Spaengiaerden moesten wijcken
Al schooten sy seer verstoort,
Naer 't Casteel gingen sy strijcken,
dat gevens op met accoort.
| |
[Folio 84v]
| |
Dus wert de stadt gewonnen
De Vaendels daer geplant,
Geplundert en door-ronnen,
De Spaengiaerden tot schant,
Een wonder werck verheven
Is daer doen noch geschiet
Ten selfden dagh voorschreven,
Den eersten Iuly siet.
's Anderdaeghs 't heeft ghebleken
Zijn die galeyen ree,
Voorts door Herodus treken
Wegh geruymt tot in de Zee,
Haer schepen mosten daer blijven,
Die sy verlieten met schant,
Ontrent derthien en vijve,
Staken sy selfs in brant.
Dus lagen wy daer ghestreken,
Ick segh u overluyt,
Ontrent twee volle weeken,
Veel kregen goeden buyt,
Soo werden huysen en sloten,
Daer over al in 't lant
Met de stadt onverdrooten
Geplondert ende verbrant.
Zoo quamen die soldaten,
Doen wederom aen boort,
Hebben die stadt verlaten
Na dat zy was verstoort,
Den Toorn wert af geschoten
't Was om die Klocken goedt,
Veel metalen schuts gegoten
Werter verkregen soet.
Den 15. Iuly reene
Zijn wy vertrocken bly,
En quamen aen 't Lant ghemeene,
By de Caep S. Mary,
Ick segh u sonder liegen
Ons leger sloegh daer neer,
Daer saghmen 't vendel vlieghen,
Oraenje vander Veer.
Die Vaendels lustigh vlogen
En zijn voort onvervaert
Naer die Stadt toe getogen
Van Pharo sterck vermaert,
Drie Iachten kloeck van zinne
Met Nederlanders gemant,
Hadden de stadt al inne,
Die Vaendels daer geplant.
Wy vonden die stadt open,
Die Spaengiaerden vileyn
Waren daer uyt geloopen,
Schampado groot en kleyn,
Wast niet een groote schande
Te verlaten sulck Iuweel,
Staken daer in den brande
Die Stadt met haer Kasteel.
Doen Pharo nu wilt mercken,
Was gerooft ende verbrant,
Met huysen, Kloosters, Kercken,
Rontsomme daer in 't Landt,
In Iuly twintigh en seven
Quamen wy weer aen boort,
Des anderendaeghs verheven
Zijn wy geloopen voort.
| |
[Folio 85r]
| |
En zijn doen voorts geloopen
Schoten adieu in 't scheen.
Looft Godt den Heer verheven
Krijghslieden Triumphant
Dat hy ons heeft gegeven
Victory en bystant,
Strijt als vrome Krijghs-knechten
Dient Godt van herten bly,
Laet ons kloeckelijck vechten,
Teghen Spaens Tyranny.
|
|