|
| |
Als nu Madama van Parma met haer hof door den Spaenschen Raedt, de Bende van Ordonnantie versien, de Garnisoenen verdobbeleert, een ontallijck Krijghs-Volck soo bedecktelijck als zy mochten, vergadert hadden, soo hebben sy het roemen ende lacchen der Geusen voor een tijt lang in bitter klagen verandert,als volght
| |
Na de Wijse: Hoort toe ghy dochters gratieus.
OCh wie sal mijn oogen nu ter tijdt
Volheyt van water konnen geven
Om te beschreyen onsen druck en spijt,
Daer in wy wilde Geusen leven,
Israels verstroyen met druckigh sneven
En ghelijckt daer niet by, 't is openbaer,
Noch oock 't verdriet al in Egypten zwaer.
Want al die ons beloofden by te staen
Zijn inder noodt van ons afgeweken
Edele en on-edele, dies wy hier gaen
Als menschen van een yegelijck versteken,
En al klagen wy Geusen onse ghebreken,
Soo seytmen tot ons (dus valt seer swaer)
Ghy hebt gevonden daer ghy stont naer.
Och hadden wy ons doen wel bedocht,
Wy hadden desen name niet aenghenomen
Want totten bedel-sack zijn wy ghebrocht,
En haer schotel is ons (ten zijn geen droomen)
Ten deele gevallen waer dat wy komen,
Als ick 't bedencke vind ick ongecesseert
Dat Borlamont heeft gepropheteert.
Want desen name gaf hy ons op dat pas
Als wy ten hove deden onse Bede:
Ontslagen te zijne ons intentie was
Van 't Placcaet ende de Inquisitie mede,
| |
| |
Dit bewillighde Madam met listighede,
Alsoo 't gebleken is in 't openbaer,
Dies meynden wy, wy hadden de sake klaer.
Want korts daer na uyt loosen grondt
Beyde dese stucken aboliceerden,
Dies de vromen in seer korter stondt,
Siende dat wy de beelden soo raseerden,
Gods Woordt te prekene sy triumpheerden
Met lof-sangen te zingen al in dit pleyn,
Want een groote yver was daer certeyn.
Den rechten Paessche hielden sy ziet
Met den Coninck Iosua hoogh ghepresen,
Die in derthien hondert Iaren niet
Soo reyn bevonden is, alsoo wy lesen,
Met andere ceremonie daer toe by desen,
Als doopen, trouwen, begraven de doon,
Sonder te nemen van sulcke dingen loon.
Maer Godt die wonderlijck van rade is,
Heeft om onse ondanckbaerheydt gemeene
Die laten nemen soo 't blijckt expres,
Dies wy nu sitten in grooten geweene,
Want ons eygen water (neemt dit te beene)
Moeten wy koopen vrinden ydoon,
Maer straffinge is der sonden loon.
Want onse hope die hadden wy gesteldt
Op Heeren en Vorsten groot van staten
Ende oock hier op der Kooplieden geldt,
Maer alle dese hebben ons hier verlaten,
Dan 't is loon na werck, want al ons praten
Van Oranjens gewelt en Breros macht,
Dus ist wel waert datmen ons belacht.
Daerom soo rade ick met David hier
Dat niemant zijn betrouwe en stelle
Op Heeren of Vorsten, of menichte hier,
Want alle die kan Godt haest nedervellen
Also hy bewijst met dit voorstellen,
| |
| |
Want alle die ons hier hebben voor-gestaen,
Moeten verloopen, of worden ghevaen.
Dies wy nu hier met smaetheyt groot
In vreemde Landen moeten vlieden,
Bespot versproken in hongers noot,
Want ons broot te winnen zy verbieden,
Dies weten wy nu wy arme lieden
Waer treck of gaen, wy zijn confuys,
Dus en is dit ons geen kleyn kruys.
Och hadden wy dit al wel bedocht,
Als wy sulck een goedt werck bestonden,
Dat wy met lijden souden zijn besocht
'T sou ons niet wesen soo harden wonden,
Maer wy dachten al, Godt hadde gebonden
Den duyvel en Paus, met den geestelijcken staet,
Dan contrarie blijckt, eylacen jaet.
Want geen arbeyt of hout, verstaet de leus,
En is dees Tyrannen te diere
Om galgen te maken, daer soo menigh geus
Nu aen moet sterven, bindense, quartiere,
Al begeeft ons 't geluck in deser maniere
Sy hebben 't niet al gewonnen hier op acht,
Hy schreydt noch wel, die nu voren lacht.
Oorlof hier mede vrienden eersaem
Ende wy hoopen noch (geseyt ten fijne)
Als Israel te komen uyt blaem,
Als Papa Leo zien te gaen ten ruyne,
Al zijn wy nu ten desen termijne
Met Babilonien een geck en spel,
't Is alsoo gebeurt met Israel.
|
|
Auteursrechtvrij