Geuzenliedboek

143.
Een nieuw Liedeken, tot Loff zijnder Exellentie. ⁺

Op de voys: Babel is nu ghevallen.

O Heere geeft,, soo lange leeft
Het Edel Nassous bloet,, voorspoet
Want hy gewis,, ghenadigh is
En doet syn vyant goet.

Hy is present,, een Instrument
Deur uwe handt te Velt,, ghestelt
Zijn vrome daet,, wort vroegh en laet
In uwen Naem vertelt.

Al hebben zy,, met schanden fy
Orangien vroom vermoort,, verstoort
Zijn Edel zaet,, heeft Godt te baet
Hy komt hun kloeck aenboort.

Al waert ghetal,, ons vyandts al
Veel duysenden te veldt,, gestelt
Wanneer Godt wil,, doet hyse stil
Vergaen, als sneeu die smelt.

Dit is den troost,, hoort mijn propoost ^17.
Voor 's Hollandts hoopken kleyn, certeyn
Waer d' Overhooft,, aen Godt ghelooft
Als een Christen Lidt reyn.

+ No. 143. Naar V. In geen andere druk. Bij V.L. CXCVII.
V neemt dit lied, met n^o 173 en 172, op naar aanleiding van de dood van Maurits, 23 April 1625, met de opmerking: ‘sommige Liefhebbers van 't Vaderlant hebben hem in syn leven dese Liederen ter Eeren ghestelt ende inden Druck uytghegeven’. Zij zijn dus ouder. Vss. 9 en 10 doen zelfs vermoeden, dat dit uit het begin van Maurits' stadhouderschap is. De toon en de vorm wijzen daar misschien ook wel op. Wij plaatsen het dus in 1585, maar erkennen, dat het onzeker blijft.
Voor de zangwijze zie Wieder n^o 67.

17. propoost: voorstel; hier om het rijm in de algemenere betekenis van: woord.

[p. 326]

 

Alleen de eer,, komt u toe Heer,

 

Die desen Heldt gheschiet, om niet

 

Want die ghy wilt,, gheeft dy den schilt

 

Soomen merckelyck siet.