Geuzenliedboek

142.
Een Nieuw liedeken hoe de Prince van Parma een Brug over tScheld maecte, om Antwerpen te dwingen. ⁺

Voyse. Hoe salich zijn de landen. 1585.

Geluckich zijn de Steden
Daer de Heer wort gevreest,
Ende ooc aengebeden ^3.
Ootmoedich inden gheest,
Die met een hart verslagen,
Oock altoos sorge dragen,
Ja hebben een mishaghen
Der sonden minst en meest.

O Heer aenhooret karmen
Des ^10. volcx t'Antwerp' in stat
Wiltse doch nu ontfarmen
Thoont haer doch eens den schat,
Uwer grooter ghenaden,
Zy die nu zijn beladen,
Wiltse met troost versaden,
Opent haer doch den padt.

Zy zijn seer sterck beleghen,
Te water end te Landt,
Heer laet u eens beweghen,
En doetse doch bystandt,
Want al de Spaensche Fielen,
Die soecken te vernielen,
Die welvaerdt onser Sielen,
Hier in dit Nederlandt.

Aensiet doch eens hoe machtich
Dat Parma nu daer leydt:
Maer teghen Gods handt crachtich
En heeft hy niet bereyt,
Want alst den Heer wil gheven,
Moet hy schricken en beven,
Jae wordt oock gantsch verdreven
Door Godts Almachticheydt.

Hy heeft voor hem ghenomen
Godts Woort te roeyen uut,
End dan in plaets te comen
Met Antechrists gheluyt,
Jae diensten der Affgoden,
Die God claer heeft verboden,
Veel argher als de Joden
Zijn sy, hoort mijn beduyt ^40..

Men liet hem daer volbringhen
De Brugh, wast niet een schant,
Daer met hy nu can dwinghen
Antwerpen, schier Brabant:
Maer Godt laet sulcks gheschieden,
Om dat wy van hem vlieden,
End oock gheen Eer en bieden,
Zijn Heylich Woort playsant.

+ No. 142. Naar I. Verder in J. L. M. S. Bij V.L. CXXXVII; Van Vloten II, 295.
Van omstreeks Maart 1585; vgl. vs. 41. De brug over de Schelde werd 25 Februarie voltooid.
Voor de wijs zie bij n^o 7.

3. I aengeben, drukfout, in de andere verbeterd.

10. I Den, idem.

40. beduyt: mededeling.

[p. 325]

 

Wy willen ons begheven,

50

Tot U o Heere goet,

 

Terwyl dat wy noch leven

 

Verwachten ghenade soet,

 

Wy hadden ons verlaten,

 

Op Ruyters end Soldaten,

55

Doe wy noch liber ^55. saten,

 

Nu straft ghy den hooghmoet.

 

 

 

Prins, Heer en Godt Almachtich

 

Sietse barmhertich aen,

 

Die tot u roepen klachtich,

60

Wiltse ter noot bystaen,

 

t'Antwerpen binnen der mueren,

 

Dat zijt moghen verdueren,

 

Teghen die t'allen uren

 

Strangh ^64. nae hun Leven gaen.

55. liber: vrij. Het gebruik van dit Latijnse woord is hier wat zonderling.

64. strangh: hevig, hardnekkig.