Geuzenliedboek

[p. 292]

127.
Hoe die Spaensche Hoeren comen klagen, om datmen de Spaengiaerts wil verjagen: ⁺

Op de wyse van Wilhelmus van Nassouwen.

Ick heb droefheyt vernomen
Sprack daer een Spaensche Poet ^2.,
Hier is qua tydingh ghecomen
Die ons versuchten doet,
Dat al ons fraey Seignoeren
Moeten naer Spaengien Coen,
Wat sullen wy Spaensche Hoeren
Nu altemael gaen doen.

Seignore Jacomijne
Och lieff Seignore Margriet,
Wat raet Seignore Katlijne
Wy blyven heel int verdriet,
Wy sullen nu moeten hooren
Dat tvolck roept wijs bedaert,
Ghy spaensche Hoeren vercooren
Maeckt u nae Spaengien waert.

Ach laes, tis al vant Varcken ^17.
Sprack Seignora Margriet,
Wy sullen moeten wercken
Is dat niet groot verdriet,
Wy hebben wel neghen Jaeren
Ghegaen als Jonckvrouws schoon,
Groot werck dat sal ons vaeren ^23.
Wy zijns nu niet ghewoon.

Wy plachten den Boer te plaghen
Om Wijn end Wittebroot,
Dus moest hy ryden end jaghen
Wy sloeghen de Hoenders doot,
Als ander Crijchslieden Vrouwen
Dan liepen op die Gaerd, ³⁰
Soo aten wy dat wy wouwen
Ghesoden end ghebraed.

Ist datse nu verlaten
Ons Hoeren alle ghelijck,
Die Kindren op der straten
Bewerpen ons met slijck,
Zy hebben haer laten verdrijven
t'Utrecht al van Vreeborch,
Een voet voor t'gat te crijghen
Dat is meest al mijn sorch.

Dat meucht ghy nu wel mercken
Sprack daer een Spaengiaert saen,
Die Koe is op, 't is vant vercken
Onsen hoochmoet is ghedaen,
Dat moghen wy wel dancken, ^{45, 46.}
Mijn Heere van Bossue,
Ghy Hoeren meucht wel schampen ^47.
Wy zijn u allegaer mue.

Des moet der Duyvel waghen ^49:
Oyt Spaengiaert te hebben ghelooft,
Van Vrienden ende Maghen
Soo hebt ghy ons berooft,
Ghy wout ons maken Gravinnen
Van Steden en Dorpen moy,
Nu moghen wy gaen spinnen,
End bedelen broot om goy. ^56.

+ No. 127. Naar I. Verder in J. L. M. Bij V.L. CXXIII; Van Vloten II, 200.
Tijd van vervaardiging omstreeks Februarie 1577, kort na het vorige, want de overgave van de Vreborch wordt er in genoemd, vs. 37.

2. poet: hoer (= pute).

17. We krijgen niet meer van 't beste. Vgl. Marnix Byencorf (1657) 26: ‘dat is al van't vercken, de koe is op.’ Evenzo vs. 43.

23. vaeren: verschrikken, vrees aanjagen.

30 is mij niet duidelik. Misschien: als zij op de hof aan het werk waren.

45, 46. Dit ziet natuurlik op de rol, die Bossu heeft gespeeld bij het doen ontruimen van Vredenburg. Het lied zal ook blijkens het feit, dat alleen I het kent, in Holland of Utrecht thuis horen.

47. schampen: er van door gaan.

49: Daar moge de duivel nog van spreken dat wij ooit enz.

56. om goy: om Godswil.

[p. 293]

 

Ghy draecht Fluweelen mouwen

 

Lobben end Ringhen aende handt,

 

Daerop een suyveren bouwen ^59.,

60

Als Madamme vanden Landt,

 

Ghy en durves niet beclaghen ^61:

 

Groot goedt is u ghebeurt,

 

Ghy waert eerst maer arme slaven,

 

Verhackelt ^64. end verscheurt.

 

 

65

Wat wilt ghy ons versnouwen ^65.

 

Ghy quaemt uut Spaengien coen,

 

Met d'Ellebooch door de Mouwen

 

Die Teenen door de schoen,

 

Het Hembde door de broecken

70

Bracht u Duckdalff int Landt,

 

Ghy meucht hem nu wel vloecken

 

Hy heeft u hier gheplant.

 

 

 

Adieu schoon Roose kloecke,

 

Wy moeten nae Spaengien in als ^74.,

75

Adieu Seignoor scheurbroecke

 

Der duyvel breeckt u den hals,

 

Ghy sult oock moeten wercken

 

Soo wel als wyluyden doen,

 

Met Rogghen bry gaen stercken ^79.

80

Oft lappen oude schoen.

59. bouwen: overrok.

61: moogt daarover niet klagen.

64. verhackelt: verfomfaaid.

65. versnouwen: beschimpen.

74. in als: in elk geval.

79. stercken, intr.: zich versterken, sterk worden.