‘Zij ontving zes sabelhouwen te Jemappes en stond op de dagorde na de gevechten v[a]n Arcola, werd te Austerlitz door het been geschoten en opnieuw gewond te Jena: ‘Mevrouw,’ zoo sprak de overwinnaar van Jena, ‘ik sla u tot ridder van het Eerelegioen. Ontvang uit mijne hand de ster der moedigen, die ge op zoo waardige wijze veroverd hebt.’
Daarna wendde Napoleon zich tot de officieren van zijn gevolg, en zeide:
‘Mijne heeren, buigt eerbiedig voor die moedige vrouw: zij is eene der gloriën van het keizerrijk!’
In de Notes et souvenirs, van Prosper Claeys vinden wij daarover nog het volgende:
‘Marie Schellinck was een beroemdheid, waarvan de herinnering nog bij de Gentsche bevolking bestaat. Zij engageerde zich met haren echtgenoot De Saegher, in 1792 en nam deel aan de veldslagen van Holland, Italië, Pruisen, Oostenrijk en Polen. De keizer benoemde haar tot onder-luitenant op het slagveld. Verscheidene malen gewond werd zij in 1808 gedecoreerd met het eere-Legioen en ontving een jaarlijksch pensioen van 700 fr.
‘Bij het bezoek van Napoleon te Gent, in 1810, gaf de keizerin Marie Louise, aan Mevr. Desaegher-Schellinck, die nu vrouwenkleederen droeg, een zijden kleed, een broche en een paar oorringen. Zij bezocht soms den schouwburg, gekleed met het geschenk der Keizerin, waarop het Kruis van het Eere-Legioen schitterde.
Zij stierf te Gent in 1840, in den ouderdom van 83 jaar.
Hare dochter, werd in 1812 ter gelegenheid van den verjaardag der kroning van Z.M., gekozen als ‘Rosière’, door het bestuur en had voor ec[h]tgenoot gekozen Pieter Paul Steenbrugghe van Gent, een jong en braaf soldaat, overdekt met heerlijke litteekens. Zij kreeg een geschenk van 600 fr.
***
Een nieuw Anker. - Een Amerikaan heeft een nieuw anker bedacht, dat meer waarborg oplevert van stevigheid dan de tot dusver gebruikelijke die niet altijd diep genoeg pakken. Aan den ketting is een metalen schijf van 30 centimeter middellijn bevestigd, en tevens loopt midden door die schijf een metalen buis, waarin men aan boord water perst zoodra de schijf den grond raakt. Dat water dringt het slib op zij, zoodat de schijf daar telkens dieper in zinkt en eindelijk stevig vastzit.