Germania. Jaargang 1

Boekennieuws.

Treub (H.) en C. Winkler, De Vrouw en de Studie. Voordrachten en debatten gehouden in de vergadering van 3 Maart en 10 November 1898 van de ‘Vereeniging ter behartiging van de belangen der vrouw’ te Rotterdam, Haarlem, bij De Erven F. Bohn, gr. in-8^o... fl. 1.00

Mede wel het belangwekkendst wat over deze vraag het licht zag. Hier zien we twee gunstig gekende geleerden wederzijds hun standpunt klaar maken en op hun eigen manier verdedigen. Veel valt hieruit te leeren mag men nu met Treub en de Vrouwenleden der Vereeniging, die deel namen aan de bespreking voor of met Winkler en D^r Steinmetz en anderen tegen het besluit zijn dat de vrouw wel geschikt is voor de studie. Aan beide zijden vinden we overdrijving: aan d'eene in het halsstarrig vasthouden - als zulk - aan het verleden: aan de andere in het al te gunstig beschouwen der toekomst. Wel zal de vrouw die grooter ontwikkeling kunnen verwerven, maar de vraag blijft of dit waarlijk niet ten koste zal zijn van andere gaven en eigenaardigheden, en alle betoogen der wereld kunnen dit niet afdoend uitmaken. Verder niet of de vrouw gelukkig zal zijn maar wel of dan èn man èn vrouw zullen kunnen gelukkig zijn, daar zit het hem. Zonder proefneming komt het gewis tot geen oplossing, daarom hoe eerder er mee begonnen hoe beter.

[p. 740]

- De Liefde in het Vrouwenleven voorheen en thans, door Cornelie Huygens. 2^de, dr. 8^o (59). Amst. Poutsma, 1899. - fr.z 0.75.

Verscheen naar aanleiding van De Liefde in de Vrouwenkwestie, door Anna de Savornin Lohman.

S. verwijt deze, dat ze beweert over en voor de vrouw te schrijven en daarbij enkel over die vrouw spreekt behoorende tot haar eigen stand, wat overigens met Mevr. Goekoop eveneens het geval is. - Verder dat ze geene oplossing aan de hand doet; dit gebeurt echter in dit geschrift evenmin, en dit is bezwaarlijk te doen. Daarom... Natuur, de Tijd laten hun werk verrichten, met open zin voor de noodwendigheden der wereldorde, met den levensstroom meêgaan, om zoo te komen tot een verhoogd geestelijk en moreel bewustzijn. Wijst bij de Savornin nog op een ongerijmdheid, doordien aldaar beweerd wordt, dat het ‘liefdeleven’ voor de vrouw de ware roeping, het ware geluk uitmaakt, daarbij echter toegeeft, hoe zeer zelden dit op aarde, zelfs in den echtstaat, gevonden wordt en niettemin zich tegen een ontwikkelen op grooter schaal der vrouw verzet. We geven dus gereedelijk toe, dat het de vrouw moet toegelaten zijn, indien zich aanleg voordoet, uit den staat van onmondigheid, waarin zij tot nu stelselmatig en onverantwoordelijk gehouden werd, op te klimmen door eigen kracht tot het veroveren van een werkkring en een onafhankelijk, eerbaar bestaan, ingevalzij willens of onwillens moet van het echtelijk leven verstoken blijven.

*_**

- Nog een Woord over de Vrouwenkwestie, door Een Man, bij C. Kooyker, Leiden, 8^o, (15), 1899. f 40.

Behandelt dezelfde vraag, en wil vooral de aandacht gevestigd zien niet op de reeds volwassen vrouwen, maar in de eerste plaats op het jeugdig geslacht, en verwacht dan veel van een gewijzigde, gezondere, meer praktische opvoeding der jonge meisjes, en besluit met het voorbeeld der jonge Koningin van Nederland.