Germania. Jaargang 1

[p. 634]

Groet uit Vlaanderen aan Hofmann von Fallersleben, bij de onthulling van diens gedenkteeken op Helgoland 1892.

‘Naar Oostland willen wij varen’
Uit Vlaandrenland, ten verren strand,
En roemend onze stemme paren
Bij die der dichte broederscharen,
Ten feest gestroomd op Helgoland.

Aanhoor ze mêe met welgevallen,
Want bij dit heuglijk hooggetij,
Daar 't nageslacht, bij duizendtallen,
Vereenigd laat uw naam weerschallen,
Behoort het dankbaar Vlaandren bij.

o, Minlijk dichter, nooit volprezen!
Gij zijt van d'edlen één geweest,
Die 't volk zijn toekomst hebt gewezen
En bij wier lied, de taal herrezen
Weer uitstraalt eigen aard en geest.

Het wapen uwe hand ontgleden
Wij voeren 't Woeker nog dan ooit,
Weldra ook is de strijd volstreden,
Herleeft ons glorierijk verleden
En bloeit het zaad door u gestrooid.

o, Dan! dan kan het volk wêer zingen,
Wien moed tot zingen lang ontzonk.
Zijn zangen zullen streelend dringen
Tot hem wien zij tot eere klinken
Die Vlaandren ‘hand en herte’ schonk.

D^r H.v.Z.