Simoen van Eertrycke Burgemeester van Brugge.
Lodewyk (van Male) graef van Vlaenderen begaf zich ten jare 1351 naer Vrankryk, om als vassael der fransche Kroon, aen Jan den II, hulde te doen. Hy verscheen ten hove vergezeld van de Burgemeesteren en Raden der steden van Gent, Brugge en Ipren. De Graef en de vlaemsche magistraetspersonen, werden door den Koning van Vrankryk, met eer onthaeld, die deze laetste, op zekeren dag, ten gastmaele liet nodigen. Zy, bemerkende dat'er op hunne zetels, geene kussens lagen, vouwden hunne mantels op, en zetteden zich op dezelve nêer. De brugsche wethouders waren voorzien van zeer prachtige mantels, niet kostbare voeringen.
Het feest geëyndigd zynde, verzogt de burgemeester van Brugge Simoen van Eertryke, zyne ambtgenoten hunne mantels te verlaten, 't geen zy deden. Na van den Koning hun afscheyd te hebben genomen, en op het oogenblik dat zy vertrokken, werden zy te rug ont[b]oden met aenzeg dat zy hunne mantels vergaten; maer zy weygerden die te rug te nemen; ‘Wy Vlamingen’ zeyde de burgemeester van Brugge, ‘zyn niet gewoon, alwaer wy het middagmael nemen, de kussens mede te dragen.’
(Men quam achter hemliede gheloope en men riep luyde: Messeigneurs de Bruges, vous avez laissiez vos manteaulx fourez. Ende heer Symoen van Eertryke burchmeester van Brugghe, antwoordde, zeggende aldus: Nous de Flandres nous ne sommes point accoûtumés ou nous disnons, de emporter avecques nous les cous[s]ins). Excellente cronyke van Vlaenderen fo 63.
Geheel anders was het gelegen met