De Gentse Spelen van 1539 (2 delen)
(1982)–Anoniem Gentse Spelen, De– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 123]
| |
Meesene.Prologhe.
☞ In dit spel zijn vier personagen: De Mensche, Ont fermhertigheyt, Kaercke, Ghetughe des gheests. Staervelick Mensche.
1[regelnummer]
O, onredelic leven coruptybelic,
In my aerm allendigh mensche beseven,
Qwaet gheboren in zonden gryvelic,
Ga naar voetnoot1-3
Wie zal my ter noodt nu troost hier gheven?
5[regelnummer]
Niet dan qwaed en vindic in al mijn leven.
Ga naar voetnoot5
Dies magh ic wel beven ende zijn bevreest.
O God, vader, zone ende heligh gheest,
Sturtt u gracye meest, mijn allende begloost,
Ga naar voetnoot8
Dat ic, Staervelic Mensche, magh ghecryghen troost.
Ga naar margenoot+
10[regelnummer]
Want als ic mijn leven hebbe over ghedocht:
Wt mijn eyghen es niet dan zonde ghewrocht,
Ga naar voetnoot11
Veil qwaetheyt ontcnocht tot mijnder onvrame.
Ga naar voetnoot12
Och, wie zal my verlossen van sdoodts lichame?
Ga naar voetnoot13
Es hier niemandt eerzame ter Godts eeren
15[regelnummer]
Die my nu den uprechten troost zal leeren?
Ga naar voetnoot14-5
Waer zallic my keeren, vul drucx aerbedelic?
Ga naar voetnoot16
O Godt, schepper der creatueren redelic,
Ga naar voetnoot17
Zendt my, Mensche, u Goddelicke ghenade.
| |
[pagina 124]
| |
Ontfaermhertigheyt.
O Staervelic Mensche, claghtigh zonder schade,
Ga naar voetnoot19
20[regelnummer]
Wilt u nu van murmuracyen spennen.
Ga naar voetnoot20
Laetse murmureren die Godt niet en kennen,
Naer dat ghy den Heere ontfaermhertigh kendt
Ga naar voetnoot22
Ende in hem ghelooft.
Mensche.
Mijn lichame schendt
25[regelnummer]
Mynen gheest, die my ghegheven es hueghelic.
Ga naar voetnoot24-5
Ontfaermhertigheyt.
Wederstaet tvleesch.
Mensche.
Ten es my niet mueghelic:
Dat ic wil doen latic, naer Paulus vermaen,
En dat ic wil laten, dats van my ghedaen.
30[regelnummer]
Niet ic, maer al dat zondigh beschot
Dat daer in my woont.
Ga naar voetnoot28-1
Ontfaermhertigheyt.
Ghy ghelooft in Godt
Die neder ghedaelt es om zwaer verstranghen,
Ga naar voetnoot33
En in al dat ghy ter vonte hebt ontfanghen?
Ga naar voetnoot34
35[regelnummer]
In dat doopsel des waters neimt ghy u bevrijdt,
Ga naar voetnoot35
Dat in zijn bloedt ghewasschen es u habijt,
Ga naar voetnoot36
Ghereynight, ghezuvert duer tbloedigh bedauwen
Ga naar voetnoot37
Witter dan de snee?
| |
[pagina 125]
| |
Mensche.
Ia ic, wel, in trauwen,
Ga naar voetnoot38-9
40[regelnummer]
Maer als ic Iacobus woordt maercke ter noodt,
Dat een gheloove zonder ghewaercken es doodt,
Nu en vindic niet goeds van my ghewroght hier.
Ga naar voetnoot40-2
Waer hebbic de liefde des heeren vulbroght schier,
Ga naar voetnoot43
Zynen wille ghezocht fier (dies my afgrijst)
Ga naar voetnoot44
45[regelnummer]
Den naecten ghecleedt, den hongherighen ghespijst,
De dolende ghewijst, den ghevanghen verlost?
Ga naar margenoot+
Wat heift my den onghehaerbaerghden ghecost?
Waer cammic den onvertroosten verstaercken?
Ga naar voetnoot45-8
Zijn dit niet van onzen gheloove de waercken?
50[regelnummer]
Dies ic wel zegghen magh tot elcken beschoove:
Ga naar voetnoot50
Doodt es mijn gheloove.
Ontfaermhertigheyt.
Blijft stantvastigh, niet als zondighe doove.
Ga naar voetnoot52
Ziet, hier comt gaende Christus bruudt vercooren;
Wilt huer anhooren.
Kersten kaercke.
55[regelnummer]
Staervelic Mensche, stelt ter storme u ooren.
Ga naar voetnoot55
Leght af alvooren swaerelts bevrydijnghe.
Ga naar voetnoot56
Ic bringhe u bodtschap en nieuwe tydijnghe,
Tot u vermydijnghe, niet om bedaerven:
Ga naar voetnoot58
Bereedt u huus, Mensche, want ghy moet staerven,
Ga naar voetnoot59
60[regelnummer]
Niemandt en heift hier blyvende stede;
Dus maect u ghereedt.
Ga naar voetnoot60-1
| |
[pagina 126]
| |
Mensche.
Och ghaerne, waer mede?
Niet en hebbic van my zelven, dits blijckelic.
Ga naar voetnoot62-3
Den verloren zone ben ic ghelijckelic,
65[regelnummer]
Want tghuent dat my gaf mijn hemelsch vadere,
Es verloren, verstroyt allegadere.
My zelven en kennic niewers toe ydoone.
Ga naar voetnoot64-7
Kaercke.
O Mensche, u habyten waren zo schoone,
Naer de ziele verheven in grooter waerden,
70[regelnummer]
Naer tlichame onstaervelic up der aerden;
Ghy waert regymentuer van swaerelts paercken.
Ga naar voetnoot68-1
Hebt ghijt nu mesbruuct?
Figure.
Adam en Eve brekende tghebod, Dat hem bevolen was van den uppersten God. Ghelijc een vrauwe u, Mensche, bracht in sneven, Duer een vrauwe, zijt ghy weder int leven. Mensche.
Wilt hier an maercken
Ga naar voetnoot73
Wie mijnder aervenesse was ontaervelic,
Ga naar voetnoot74
75[regelnummer]
Wie my dede staerven: ic was onstaervelic,
Duer Adams vallen de mensche verzucht,
Want Godt hen verboodt te nutten van een vrucht.
Ga naar voetnoot76-7
Ghy zult staerven, sprac de Heere almachtigh,
Eitt ghy van die vrucht; nu blijcket warachtigh
Ga naar voetnoot78-9
80[regelnummer]
Dat wy menschen zijn commen in zwaren rauwe
Duer thelsche serpent.
Ontfermhertigheyt.
Als bedroogh de vrauwe
Ga naar margenoot+
Den man, Mensche (dus niet en murmureirt)
Duer een vrauwe zydy weder gherepareirt;
Ga naar voetnoot82-4
85[regelnummer]
Godt wrachte in Maria tgheloovigh wezen.
Ga naar voetnoot85
Dus zijt ghy ghenezen.
Ga naar voetnoot86
| |
[pagina 127]
| |
Mensche.
Danck hebt van dezen.
Nochtans haudt my verknezen byzondere,
De zonde in my den gheest haudt tondere,
Ga naar voetnoot88-9
90[regelnummer]
Scherpelic dreeghende met zware punicye.
Ic vreeze de doodt duer zulcke iusticye,
Ga naar voetnoot91
Want tghetal mijnder zonden es onnommelick.
Ga naar voetnoot92
Kaercke.
Niet en es den gheloovyghen verdommelick.
Ga naar voetnoot93
Dit doet u met harde sentencye dreghen,
95[regelnummer]
Dat de mensche niemandt en meent dan zijn eghen.
Ga naar voetnoot95
De liefde Godts in hem zeer weynigh blijckt.
Dit doet datmen harde sentencye strijckt,
Ga naar voetnoot97
Want beter es de zonde ghelaten staen
Duer dreeghement, dan zy ware ghedaen
100[regelnummer]
Op de ontfermhertigheyt vanden heere.
Onthaudt deis leere.
Ga naar voetnoot99-1
Ontfermhertigheyt.
O Goddelicke heere,
Ga naar voetnoot102
Helyghe Christenkaercke, beminde Godts bruut,
Laett den Mensche hooren u minnelic saluut,
Ga naar voetnoot104
105[regelnummer]
Dat u Christus uwen brudegoom heift ghelaten,
Daer de mensche troost in vindt buten maten;
Want al u last es tevangelye, Godts woordt.
Ga naar voetnoot107
| |
[pagina 128]
| |
Kaercke.
Van my en was noyt anders ghehoort
Duer al mynen raedt.
Ga naar voetnoot109
110[regelnummer]
Zijnder hypocryten ghecommen voort
Ga naar voetnoot110
Om te zayen qwaedt zaedt
In Gods Christen kaercke, schuut haerlieder daet.
Ga naar voetnoot112
Wat es u gheleert, zegghet my openbaerlic,
Ga naar voetnoot113
Ghy Mensche, claerlic?
Mensche.
115[regelnummer]
Dreeghement vervaerlic.
Wet, om huer ghebod zijn my meest verhalich,
Zegghende: laet ghijt, nemmermeer wert ghy zaligh;
Ga naar voetnoot116-7
Ende ghy, Christenkaercke, lievelic engien,
Ga naar margenoot+
Ghy leerdt datt al duer de liefde moet gheschien.
Ga naar voetnoot118-9
120[regelnummer]
Waer zallic vlien? ic blyve in zwaer verdriet,
Want de liefde en vindic in my zelven niet;
Wt mijn eyghen en can ic niet goedts ghevinden.
Ga naar voetnoot120-2
Ontfermhertigheyt.
O Mensche, en wayt niet met allen winden!
Ga naar voetnoot123
U werdt ghewijst der zonden vuldoenijnghe,
Ga naar voetnoot124
125[regelnummer]
Den oprechten troost en blyde verzoenijnghe;
Niet wt verdienten en es hy u ghelaten,
Maer duer de ghenade.
Ga naar voetnoot126-7
Mensche.
Wat maght my baten,
Moet ic die verdienen hier in dit leven?
130[regelnummer]
Van natueren es my niet anders ghegheven
Dan alle qwaedt, des ic an my bemaercke.
Ga naar voetnoot130-1
| |
[pagina 129]
| |
Kaercke.
Dat en leerdt u niet de helyghe kaercke,
Dat yemandt vuldoen moet voor zijn zonden,
Want de mensche es onnutte vonden
135[regelnummer]
Als hy al dat moghelic es ghedaen heift,
Zoo Lucas vermaen gheift.
Ga naar voetnoot134-6
Mensche.
Mijn herte bevaen leift
Onvreidtsaem, puer inden gheest onverduldigh.
Ga naar voetnoot137-8
Naer dien dat ickt al ben te doene schuldigh,
140[regelnummer]
Zo mueghen my mijn zonden wel verdommen,
Ga naar voetnoot139-0
Want ic en can noch schuldt, noch liefde vulcommen.
Ga naar voetnoot141
Dies magh ic wel blyven puer dezolaet;
Ga naar voetnoot142
Al mijn leven es qwaet.
Ontfermhertigheyt.
O Mensche, verstaet.
Ga naar voetnoot144
145[regelnummer]
Zijt zonder waenhope telcker huere,
Want ontfermhertigh zijn es Godts natuere.
Ga naar voetnoot146
U zal zijn ghezonden de gheest der waerheyt,
Hy zalt u al leeren.
Ga naar voetnoot147-8
Kaercke.
Hy es de claerheyt,
150[regelnummer]
Tot eenen troostere der menschen gheprezen.
Ga naar voetnoot149-0
Ziet hier zijn ghetughe.
| |
[pagina 130]
| |
Mensche.
O gheestelic wezen,
Ga naar voetnoot152
Ic ben verknezen in allende aervelic.
Ga naar voetnoot153
Tvleesch es gheheel mynen gheest bedaervelic,
Ga naar margenoot+
155[regelnummer]
Dan bevoelic my staervelic; dit begloost.
Ga naar voetnoot154-5
Ic bidde u: leert my den uprechten troost,
Dat ic mijn leven magh henden iolyzelic.
Ga naar voetnoot157
Ghetughe des gheests.
Vought u met de bruudt Christi pryzelic,
Gheloovet tgheloove in huer ghefondeirt.
Ga naar voetnoot158-9
Mensche.
160[regelnummer]
Alzo doen ic, maer ic hebt ghemesuzeirt
Met mijn stijnckende zonden; tmagh my wel rauwen,
Ga naar voetnoot160-1
Of ten ware dat ic my moght betrauwen
Up de waercken van menschen vindijnghe bestaen.
Ga naar voetnoot162-3
Ghetughe des gheests.
O Mensche, wat ghewaercken hebt ghy ghedaen
165[regelnummer]
Die u dijncken loon te ontfanghen waerdigh,
Of waer duer ghy zaudt moghen zijn rechtvaerdigh,
Recht of u Godt ware den hemel schuldigh
Duer u invencye?
Ga naar voetnoot166-8
Mensche.
Zeer menighfuldigh
170[regelnummer]
Hebbic ghezocht lichamelicke vreden,
Onder tschijn van dueghden, duer langhe ghebeden,
Niet ghezwicht vele pilgrymagen clouc;
Ga naar voetnoot170-2
Werdic ongheloont?
| |
[pagina 131]
| |
Ghetughe des gheests.
Als een onreyn douc
175[regelnummer]
Zijn menschelicke waercken (hoe dat ghijt keert)
Godt behaghelic, zo Esayas leert.
Ga naar voetnoot174-6
Dijnct mensche, dus hebbende ghesleipt den plough,
Ga naar voetnoot177
Lasten u Godts gheboden niet waercken ghenough?
Ga naar voetnoot178
Hoe laett ghy den dienst van zijnder offycye?
Ga naar voetnoot179
Mensche.
180[regelnummer]
O bedrieghelicke waerelt vul alder malycye,
Ga naar voetnoot180
Hoe ben ic aldus an u bedrieghen gherocht?
Ga naar voetnoot181
Niet dan schijn zonder zijn duer u ghewrocht,
Zaligheyt ghezocht daer zu niet en was.
Ga naar voetnoot182-3
Ontfaermhertigheyt.
Zijt zonder waenhope, noch ghevet pas!
Ga naar voetnoot184
185[regelnummer]
Al zijt ghy duer ydele glorye ghefaelt,
Ga naar voetnoot185
Uwen meesten troost werdt u hier verhaelt,
Waer duere ghy wezen zult zeere verhueght.
Kaercke.
O Mensche, wie heift u aldus ontwueght
In deis beladijnghe?
Ga naar voetnoot188-9
190[regelnummer]
In alsen sop alzo verkeert mijn dueght?
Tes u beschadijnghe.
Ga naar voetnoot190-1
Wie delft de putten, tot uwer versmadijnghe,
Ga naar voetnoot192
Om te vinden dat stijnckende water onreyne,
En vlieden van my, een vloedighe fonteyne,
195[regelnummer]
In wien ghestelt es de kersten vergarijnghe
Naer dopenbarijnghe?
| |
[pagina 132]
| |
Ghetughe des gheests.
In u bezwarijnghe
Ga naar voetnoot197
Blijft ghy, Mensche, duer alzulc verkiezen.
Dijnct wat zy winnen die God verliezen.
200[regelnummer]
Dit leert ons Paulus met zinnen propijs:
Ga naar voetnoot200
Niemandt en late hem dijncken te zyne wijs,
Up menschen wijsheyt ne staet ten gheenen stonden,
Ga naar voetnoot201-2
Want alle menschen zijn lueghenachtigh vonden,
Naer Davids vermonden ghezeyt met lusten.
Ga naar voetnoot204
Mensche.
205[regelnummer]
Waer op zallic, Staervelic Mensche, dan rusten?
Ghy zeght hem: tzijn menschelicke waercken bestaen,
Veel verchierijnghe an hout en steenen ghedaen,
Aultaren ghesticht, zeer chierelic behanghen.
Ga naar voetnoot206-8
Zal ick hier vooren gheenen loon ontfanghen?
210[regelnummer]
Waer omme toochtment ons teenen exemple,
Ga naar voetnoot210
Maket ons niet zaligh?
Ghetughe des gheests.
Dit es den temple,
Ga naar voetnoot212
Alzo ons betooght de schriftuere claer;
Hier in zult ghy God stichten eenen aultaer,
215[regelnummer]
Die zult ghy verchieren als de vayllande,
Ga naar voetnoot215
Want ghehoorsaemheyt gaet boven offrande.
Ghelijck daer staet duer Gods peticye:
Ga naar voetnoot217
Ick wil ghehoorsamelicke condicye,
Maer gheen sacrificye alzoo beseven
Ga naar voetnoot218-9
220[regelnummer]
En zult ghy God gheven.
| |
[pagina 133]
| |
Mensche.
Al gheheel mijn leven
Es qwaet, met rechten eyst dat ick truere.
O, nu kennic wel ande helighe schriftuere,
Datt al quaet es wt my zelven ghewrocht hier.
Ga naar voetnoot223-4
225[regelnummer]
Niet dan mijn eyghen daer in ghezocht schier,
Ga naar voetnoot225
Ga naar margenoot+
Om my zalicheyt te winnen telcken keere.
Ghetughe des gheests.
Zo en zijt ghy maer huerlijnck vanden heere,
Naer datt ghedaen es om loon ontfanghen.
Ga naar voetnoot228
Ghy en zult metten aerfghenamen niet ganghen
230[regelnummer]
In u svaders rijck, twelc es zonder hende.
Ga naar voetnoot229-0
Mensche.
O waerelt, dat ic u noyt en kende!
Dies es mijn allende zwaer om verhalen.
Waer mede zallic al mijn schult betalen,
Naer dat ic niet dan ydelheyt hebbe anthiert?
Ga naar voetnoot234
Ontfermhertigheyt.
235[regelnummer]
Mensche, uwen vader es ghepayziert,
Niet duer verdienten, maer wt puerder ghenaden.
Ga naar voetnoot235-6
Hy wilde tmenschelicke gheslaghte ontladen,
Hy heift hem ontfermt der zonden ghetal.
Ga naar voetnoot237-8
Kaercke.
Zouct ruste in my, Mensche; voorwaer, ic zal
240[regelnummer]
U leeren hoe ghy werdt los van caermen,
Daer ghy hem zult vinden met open aermen,
Om elcx ontfaermen, midts open wonden,
Met zijn dierbaer bloet ghenesen de zonden,
Ga naar voetnoot241-3
Waer duer es bevonden mijn medicyne.
245[regelnummer]
Al dit ick u gheve.
| |
[pagina 134]
| |
Mensche.
O schoone robyne,
Ga naar voetnoot246
Ghy verhaelt mijn troost te dezen termyne,
Ga naar voetnoot247
Wilt my die nu leeren tot mynen wensche.
Wat zallic doen, aerm allendigh mensche,
250[regelnummer]
Oyt hebbende ghezoght swaerelts behaghen,
Ga naar voetnoot250
Afgoderye ghedaen om zochte daghen
Te vercryghene? zo hebbic duer vremde goden
Ga naar voetnoot251-2
Gods wille wederstaen en zijn gheboden;
Want my es gheleert van int beghinnen:
255[regelnummer]
Ghy zult my alleene dienen en minnen
Ga naar voetnoot254-5
Met al uwer herte, wt alle uwe crachten.
My zelven magh ic dies wel verachten,
Dat ic hebbe ghevolght diversche tyden:
Ga naar voetnoot258
Sdycendaeghs sent Anna om mijn bevryden,
Ga naar voetnoot259
260[regelnummer]
Aertschrijcdom bestryden, dits mijn intencye;
Ga naar voetnoot260
Den woonsdagh wt vreezen van pestilencye
Gheviert; aldus hebbic my zelven ghezocht
Ga naar voetnoot261-2
Ga naar margenoot+
Ende al de daghen zo over ghebroght,
Ga naar voetnoot263
Nauwe eens ghedocht up Gods liefde ghegloost.
Ga naar voetnoot264
Ontfermhertigheyt.
265[regelnummer]
Daer gheen schult en es, daer en ghebreict gheen
troost;
Naer dat ghy God maghtigh bekennende zijt,
Ga naar voetnoot266
Tgheloove beleeden van tbeghin uwer tijt,
Dat van hem beschriven devangelische claercken.
Ga naar voetnoot267-8
Mensche.
Ia, hadde ict beleift metten ghewaercken,
270[regelnummer]
Maer over my zelven ick sentencye strijcke:
Ic moghte wel wezen Zodoma ghelijcke.
Ga naar voetnoot270-1
Ware in my publijcke Gods liefde met luste,
Ga naar voetnoot272
Zo haddic vrede.
| |
[pagina 135]
| |
Ghetughe des gheests.
Hier es gheen ruste.
275[regelnummer]
Al u daghen, zeght Iob, zijn vul gheruchten,
Niet anders dan strijdt, want ghy moet met zuchten
Ga naar voetnoot275-6
U broodt eten, ende u water drijncken
Met grooten anxte, want ghy moet dijncken
Ga naar voetnoot276-8
Dat tvleesch en den gheest hier contraryieren.
Ga naar voetnoot279
Mensche.
280[regelnummer]
Niet en hebbic ghedaen om mijn verchieren,
Van my niet ghedaen zijn veil dueghden blijckelic.
Ga naar voetnoot280-1
Ic ben doch niemandt groots ghelijckelic,
Paus, Keyzer, Conijngh, al zulc bediet.
Ga naar voetnoot282-3
Ic wilde wel coopen, maer ic en hebbe niet
285[regelnummer]
Daer ic mede zoude mueghen doen payment.
Ga naar voetnoot285
Ware trijcdom van haven in my prezent,
Zo moghtic brieven van pardoenen coopen,
Wtvaerden, iaerghetyden stichten by hoopen,
Om daer duere te zyne wt purgacye.
Ga naar voetnoot286-9
Ghetughe des gheests.
290[regelnummer]
Neen Mensche, dat ware God defamacye.
Ga naar voetnoot290
Moght ghy duer eyghen invencye zijn zaligh,
Zo en hadde Christus niet ghezijn betaligh
Voor tmenschelicke gheslaghte, wilt dit bevroen.
Ga naar voetnoot291-3
Totten Goddelicken woorde en zult ghy doen
295[regelnummer]
Yet af of toe, zo daer staet gheschreven.
Ga naar voetnoot294-5
Mensche.
Ia alle symonye die my es ghebleven
Van mijn ouders tot my gheopenbaert,
Biechte, penitencye (my dit verclaert)
Ga naar margenoot+
Als lezen en vasten zeer menighvuldigh?
Ga naar voetnoot296-9
| |
[pagina 136]
| |
Ghetughe des gheests.
300[regelnummer]
Al ditte te doene zijt ghy schuldigh,
Maer laetet naer tevangelye gheschieden.
Die up Moyses stoel zitten, dat zy u ghebieden
Zult ghy doen, niet daer up betrauwende dies,
Want die zijn ziele wil winnen, blijft in tverlies;
Ga naar voetnoot301-4
305[regelnummer]
Maer ghy zult dit doen, naer Paulus vermaen,
Om te blivene doverheyt onderdaen.
Ga naar voetnoot305-6
Al dat zy beghaeren, latet gheschien,
Want Christus zelve en wilde niet vlien
Den pennijngh te gheven van tol of chijs,
310[regelnummer]
Waer mede hy ons heift ghedaen bewijs,
Elc eerende inden roup, tzy van wat staten.
Ga naar voetnoot308-1
Kaercke.
Nieuwers op en mueght ghy u verlaten,
Verneirt u onder Gods crachtighe mueghentheyt.
Ga naar voetnoot312-3
Mensche.
U Kersten Kaercke, mijns zins verhueghentheyt,
Ga naar voetnoot314
315[regelnummer]
Met rechten ghy zijt elcx menschen verblydijnghe.
Ghy zyt ghefondeirt op Pieters belydijnghe,
Ga naar voetnoot316
Leert u bevrydijnghe ende troost publijcke.
Ga naar voetnoot317
Kaercke.
Om niet gheift Christus elc mensche zijn rijcke.
Hy es den pardoen brief bezeghelt vonden.
Ga naar voetnoot319
320[regelnummer]
Al mijn verdienten hebbic wt zijn wonden,
Al dat ick gheve, dat es duer hem gheschiet.
| |
[pagina 137]
| |
Ontfaermhertigheyt.
O bruudt Christi, ghy ghevet elcken om niet,
Ghelijc oft u was ghegheven eenpaerlick.
Ga naar voetnoot323
Al die u gaven vercoopen, claerlick
325[regelnummer]
Mesbruucken u insettijnghe feestelick.
Ga naar voetnoot325
Smaect dit keestelick.
Ga naar voetnoot326
Ghetughe des gheests.
Tbeghin was gheestelick,
Ga naar voetnoot327
Huer voortstel heift den Gods zone meshaeght,
Want hy coopers en vercoopers heift wtgheiaeght.
Ga naar voetnoot328-9
330[regelnummer]
Hier heift hy bewezen:
Wie duer coopijnghe om zijn gracye vraeght,
Hy blijft verknezen.
Ga naar voetnoot330-2
Dus Mensche, ghy en dorft niet claghen by dezen
Ga naar voetnoot333
Dat ghy arm ende allendigh zijt ghestelt,
Ga naar margenoot+
335[regelnummer]
Want Gods gaven en zijn niet te coopen om ghelt,
Ghelijck Pieter int waerck der Apostelen leert.
Ga naar voetnoot335-6
Mensche.
Al mijn waercken hebbic ghedaen verkeert.
Dies my therte verzeert, Ghetughe der Waerheyt,
Leert my den troost en oprechte claerheyt,
Ga naar voetnoot338-9
340[regelnummer]
Hoe dat ick zal mueghen staerven hueghelic.
Ga naar voetnoot340
Ghetughe des gheests.
Zonder gheloove ten es niet mueghelic
God te behaghene, zo Paulus schrijft.
Ga naar voetnoot341-2
Dus hebt ghy tghelove in Christo, ghy blijft
Inder eeuwigheyt zaligh; u zelven beprouft
Ga naar voetnoot343-4
345[regelnummer]
Of u yet tot den ghelove behouft,
Of dat ghy zijt inder eeuwigheyt vercoren.
Ga naar voetnoot344-6
| |
[pagina 138]
| |
Mensche.
Ic gheloove wel dat Christus es gheboren
Vander maghet Maria in swaerels foreest,
In huer ghedaelt duer den helighen gheest,
350[regelnummer]
Ghecruust, ghestorven, begraven, verrezen.
Ga naar voetnoot347-0
Kaercke.
Dit heift hy ghedaen om u ghenezen.
Ga naar voetnoot351
Want noynt en leedt hy voor zijn eyghen schult.
Al datter gheschreven stondt, heift hy vervult,
Ga naar voetnoot353
Want daer te vooren stondt ghy onder de wet,
355[regelnummer]
Nu heift hy u onder de gracye ghezett.
Ga naar voetnoot354-5
Hy en heescht niet anders dan tgheloove perfect,
Twelc de zonde bedect.
Ga naar voetnoot356-7
Ghetughe des gheests.
360[regelnummer]
Neent, maer den vyandt ghelooft alzo vele,
Nochtans en blijft hy dies niet te min bezwaert.
Ga naar voetnoot360-1
Maer die Gods woort hoort, gelooft en bewaert,
Wel hemlien die zo tgheloove beluucken.
Ga naar voetnoot362-3
Mensche.
Wie zijnse die ment zo ziet ghebruucken?
365[regelnummer]
Wie weet offer eene alzo ghelooft?
Ghetughe des gheests.
Die ghebrandt zijn, ghezackt, versmoort, onthooft,
Om tgoddelic woordt vervolght met tempeeste.
Ga naar voetnoot366-7
| |
[pagina 139]
| |
Ontfermhertigheyt.
Alzulcke menschen leifden inden gheeste:
Ga naar margenoot+
Tvleesch es verwonnen, tblijft al subiect.
Ga naar voetnoot369
370[regelnummer]
Maer een mensche allendigh hem kennende bevlect,
Zoude ghaerne den meesten troost verwaerven,
Ga naar voetnoot371
Als hy moet staerven.
Mensche.
O waerelt, ic volghe u subtijl bedaerven
Duer tzondigh exploot van sgheests ghenaeren.
Ga naar voetnoot373-4
Ghetughe des gheests.
375[regelnummer]
Tzondaers doodt en es niet Gods beghaeren,
Maer dat hy hem zy ommekeerende ter dueght.
Ga naar voetnoot375-6
Mensche, naer dat ghy niet van u zelven vermueght
Dan zonden, en ghaerne zoudt troost ontfanghen,
Figuere.
Ga naar voetnootFiguere.
☞ Hier tooghtmen Christus an tcruce. Moyses staende up den steen, ende tserpent inden spriet, met een rolle. Den steen die Moyses slough met zijn roede, Daer twater wt spranck om elc te drijncken, Dezen steen was Christus met zynen bloede, Twelc voetzel es om die hem eewigh ghedijncken. Ziet hoe uwen troost al was ghehanghen
380[regelnummer]
An een cruus, voor elck die doodt ghesmaect,
Want den vader met hem heift levende ghemaect,
Ga naar voetnoot380-1
U zonden vergheven, een goddelicke ghifte.
Die de obligacye en tandtgheschrifte,
Ga naar voetnoot383
Al dat u daer van te vooren was teghen,
385[regelnummer]
Heift hy gheschuert en an tcruus ghesleghen;
Ghelijc Moyses slouch naer swoorts bevroetzele
Ga naar voetnoot386
Up den steen, waer duere zy hadden voetzele,
Al dat volc van Israel inde wostyne.
Mensche, nu es Christus uwe medicyne.
Ga naar voetnoot389
390[regelnummer]
Met dezen steen zijt ghy costelic begaeft,
Ga naar voetnoot390
Dats de fonteyne daer ghy wt zijt ghelaeft.
Om de zonde mijns volcx, schriftuere zeght voort,
Hebbic hem ghesleghen, dits svaders woort.
Ga naar voetnoot392-3
Dit en es den steen niet van philosophye
| |
[pagina 140]
| |
395[regelnummer]
Of inghezett duer menschelicke fantasye.
Ga naar voetnoot394-5
Ghelijc tserpent verheven was, zo wy lezen,
Ga naar voetnoot396-8
Moeste den Gods zone om u ghenezen
An een cruus gherecht zijn, om tzondigh meschiet;
Ga naar voetnoot398
Dits uwen aflaet, Mensche, en bezeghelden brief.
Kaercke.
400[regelnummer]
O Mensche, ghy mueght wel hebben lief
Die u dus verhief wt der zonden punicye!
Want de wet over u niet dan iusticye
En dede, dies waert ghy in tribulacye.
Ga naar voetnoot401-3
Ontfermhertigheyt.
Nu es de gramschap verkeert al in gracye.
405[regelnummer]
Nu zijn zy verblijdt, die waren in rauwen.
Ga naar margenoot+
Den hemel es gheopent, dat lustigh bedauwen
Ga naar voetnoot406
Es ghecommen; dies hadden zy verlanghen,
Ga naar voetnoot407-0
Doude vaders die riepen met drucke bevanghen:
O hemele, wilt u opene schueren,
410[regelnummer]
Laet ons troost ghebueren!
Mensche.
Gheheel los van trueren
Es mijn herte beseven duer zulc bevroetzele.
Ga naar voetnoot412
Voor my anghenomen zulc hardt ghemoetzele,
Om der zonden voetzele tot mijnder onvrame.
Ga naar voetnoot413-4
415[regelnummer]
Tfy ouden Adam, ghy zondigh lichame,
Dat ghy den gheest hebt dus connen verleeden.
Ga naar voetnoot415-6
| |
[pagina 141]
| |
Ghetughe des gheests.
Niet en magh u daeren, en wilt niet scheeden
Vander waerheyt, weist altijts tvleesch bevechtigh.
Ga naar voetnoot418
Zijt ghy onrechvaerdigh, Christus es gherechtigh,
420[regelnummer]
Ghegheven tot uwer verlossijnghe altoos.
Ga naar voetnoot419-0
Christus es heligh, Mensche, al zijt ghy boos.
Niet en magh u schaden, hebt ghy zijn ionnen.
Ga naar voetnoot422
Anschaudt hoe dat hijt al heift verwonnen,
Doodt, zonde, waerelt, den vyant verdreven.
Figuere.
Ga naar voetnootFiguere.
☞ Hier tooghtmen Christum verrijzende, vernielende tserpent met een rolle: O doodt, waer es u prijckel onzoet? O zonde, waer es u heerschappije? Vyant, helle, ghy light onder voet, Al verwonnen, mensche, wie es u partye? 425[regelnummer]
O Mensche, waer vooren zoudt ghy beven?
Wil u yemandt duer invencye beschaden,
Hy zeght: comt al tot my, ic zal u ontladen;
Comt, drijnct om niet, hoe zondigh ghy leift;
Ga naar voetnoot426-8
Ic bent alleene die de zonden vergheift.
430[regelnummer]
Zo vierigh es hy zynen troost u schijnckende.
Ga naar voetnoot430
De zonden werdt hy niet meer ghedijnckende,
Wanneer de mensche op zijn zonden verzucht.
Ga naar voetnoot431-2
Mensche.
Mijn herte als nu es zonder eenigh ducht.
Ga naar voetnoot433
Waer ic nu staervende naer der chaerten propoost,
Ga naar voetnoot434
435[regelnummer]
Duer u instruccye ghevoelic zulcken troost,
Dat my tleven niet lust yet meer respijts.
Ga naar voetnoot436
Maer den mensche en staet niet een wyle tijts,
Zijn eerste es dat hy te zondighen begont.
Ga naar voetnoot437-8
Kaercke.
Mensche, leert staerven, bin dat ghy sterven cont.
Ga naar voetnoot439
440[regelnummer]
Maer eyst dat ghy zondight, alzo daer staet:
Ghy hebt eenen middelaere, een advocaet.
Ga naar voetnoot440-1
Wanneer de mensche hem zelven bekent,
Met zijn ontfermhertigheyt es tuwaerts ghewent
Ga naar voetnoot442-3
Ga naar margenoot+
De heere excellent, vul dueghden pryzelic.
| |
[pagina 142]
| |
Mensche.
445[regelnummer]
Of my begrepe die doodt afgryzelic,
Ga naar voetnoot445
Zo datze my name tmenschelic verstant,
Wat zoude dan wezen mijn troost! zeght, want
Kennesse gheheele my dan ontgaet.
Ga naar voetnoot448
Ontfermhertigheyt.
Es u tgoede benomen, zo es ooc tqwaet.
450[regelnummer]
Wt kennesse en magh u niemandt bedwelmen.
Ga naar voetnoot450
Met dit helmet u van te vooren wilt helmen.
Ga naar voetnoot451
Dats thelmet der zaligheden anghedaen,
Ga naar voetnoot452
Dat ghy den listighen anloop mueght wederstaen
Van svyandts ommerijnghen, subtijl en wreedt.
Ga naar voetnoot453-4
Kaercke.
455[regelnummer]
Doet van te vooren an tharnasch Gods ghereedt,
Ga naar voetnoot455
Zo mueght ghy metten zwaerde verstyven.
Ga naar voetnoot456
Twelc es Gods woordt; ghy zulter me verdryven
Den vyandt: dit es den raedt der kaercken
Met al huer claercken.
Ga naar voetnoot458-9
Mensche.
460[regelnummer]
Niet en can ic waercken,
Alzo langhe als tvleesch hier qwelt mynen gheest,
Want al tvleeschs gheneghentheyt es tot zonden meest.
Ga naar voetnoot460-2
Dat ic doen wille latic, zo Paulus verclaert.
Ga naar voetnoot463
Ic hebbe Gods woort ghehoort (maer niet bewaert),
465[regelnummer]
De figuere zijns doodts (dies mijn herte zeer es),
Ia zijn verryzenesse, twelc noch meer es.
Ga naar voetnoot465-6
Al dit gheloove maket my rechtvaerdigh.
| |
[pagina 143]
| |
Ghetughe des gheests.
Abraham bleef in tgheloove vulhaerdigh.
Ga naar voetnoot468
An hem eyst ghebleken (hoort zondighe doove),
470[regelnummer]
Dat den rechtvaerdighen leift wt den gheloove.
Ga naar voetnoot470
Wel hem, die tgheloove te belevene zochte!
Mensche.
Abraham metten waercken tgheloove vulbroghte,
Alzo ons de schriftuere doet vermaen,
Ga naar voetnoot472-3
Maer wt mijn eyghen en es niet goets ghedaen.
475[regelnummer]
Waer op zallic staen, hoort wat ic belyde.
Ga naar voetnoot475
Ghetughe des gheests.
Dijnct om den moordenaere ter rechter zyde.
Waer op stont hy int hende zijns levens vulbroght?
Ga naar voetnoot476-7
Ga naar margenoot+
Noyt en wasser yet goets van hem ghewroght.
Waer op stonden de thien malaetsche mede?
Ga naar voetnoot479
Figuere.
Ga naar voetnootFiguere
☞ Hier tooghtmen God den vader in zyne maiesteyt met een rolle: Moyses ic zal slaen met druckighen zeere Dit volck, over meerder volc stellen u heere. Moyses met een rolle: Ick biddu heere voor zo veil snevens, Up dat den toorn van u gramschip coelt. Plaent my liever wt den bouck des levens, Up dat dit volck u bermherticheyt bevoelt. David met een rolle: Inde diepste diepte van al mijn zonden, Van dic noch een diepte om mijn verstaercken. In Gods diepe bermertigheyt hebbic vonden, Dat die gaet boven al zijn waercken. De kinderen van Israel met een rolle: Israhel lovelicke loven upzett, De heere u ontfermt heift duer Moyses ghebett. Moyses die voor Israel heift ghebeden, Dat be teeckent Christus in dit beschoven, Als hi totter, doot was bestreden, Israel es al die in hem ghelooven. 480[regelnummer]
Mattheus, Zacheus vercreghen ooc vrede,
Ga naar voetnoot480
Ia alle zondaers, die beghaeren te loone
Ga naar voetnoot481
Zijn milde gracye.
Mensche.
Ontfermhertigheyt schoone,
Gheen meerder troost dan ghy zijt puerlic,
Ga naar voetnoot484
485[regelnummer]
Ic keere my tot u.
| |
[pagina 144]
| |
Ontfermhertigheyt.
Anschaut figuerlic
Ga naar voetnoot486
Hoe zijn ontfermhertigheyt al te boven gaet
Zijn ghewaercken, dies u hem te loven staet.
Want wilde hy zijn rechtvaerdigheyt qwyten,
Ga naar voetnoot489
490[regelnummer]
Wy waren langhe tijt als de Sodomyten
Al vergaen duer ons ongherechtighede.
Ga naar voetnoot490-1
Ghetughe des gheests.
Met rechten, o heere, dat David zede:
En oordeelt my niet naer u gherechtigh recht,
Maer naer u ontfermen; laet uwen knecht
495[regelnummer]
In vreden wandelen. ghy hebt hem verhoort,
Ga naar voetnoot492-5
Ghy hebt ontfermt, doen ghy waert verstoort.
Ga naar voetnoot496
Ia Israel, want u was toeghezeyt
Ghesleghen te zyne, noch hebt ghy verbeyt.
Ga naar voetnoot498
Duer Moyses ghebet faelden zy veil snevens.
Ga naar voetnoot499
500[regelnummer]
Moyses sprack: doet my wt den bouck des levens,
Liever dan u volc zoude gheblaemt zijn.
Ga naar voetnoot501
Van hemlien ooc zaudt ghy niet ghenaemt zijn
Ga naar voetnoot502
Goedertierigh, bermhertigh heere te zyne.
Kaercke.
Den ghezonden en behouft gheen medicyne,
Ga naar voetnoot504
505[regelnummer]
Israel es vanden heere ghespaert.
Het zijn al Israelyten, zo David verclaert,
Die in Christo ghelooven, hem kennende zachtmoedigh.
Ga naar voetnoot506-7
Ghetughe des gheests.
Voor de zyne badt Christus met liefden gloedigh.
Hy sprac: vader, van die ghy my hebt ghegheven,
Ga naar voetnoot508-0
| |
[pagina 145]
| |
510[regelnummer]
Daer en es maer eenen verloren ghebleven.
Dat was Iudas, zondigh hebbende ghewrocht;
Ga naar voetnoot511
Up Christus ontfermen en heift hy niet ghedocht,
Maer hy schiedt van hem vul desperacye.
Ga naar voetnoot512-3
Hadde hy beghaert zijn Goddelicke gracye,
515[regelnummer]
Hy was om tontfermene zo ghehuldigh,
Ga naar voetnoot515
Ga naar voetnootmargin
Als waren de zonden alzo menighvuldigh,
Ga naar voetnoot516
Als tzandt der aerden, noch zoude boven dien
Ga naar voetnoot517
Hem gracye gheschien, naer Christus bediet.
Ga naar voetnoot518
Ontfermhertigheyt.
Als de mensche hem vindt in sdoodts verdriet,
Ga naar voetnoot519
520[regelnummer]
Te water, te lande, messchielic vergaende,
Ga naar voetnoot520
Dat hy biechte noch sacrament es ontfaende,
Ga naar voetnoot521
Nochtans up Gods ontfermen betraut,
Midts dat hem zijn zondigh leven beraut,
Ga naar voetnoot522-3
Dontfermhertigheyt maect hem van zonden reene,
525[regelnummer]
Met berau ghemeene.
Ga naar voetnoot525
Mensche.
Zo blyvic alleene
Up dontfermherticheyt stervende ghehuldigh,
Met berau menighvuldigh.
Ga naar voetnoot526-8
Ghetughe des gheests.
Dat zijt ghy schuldigh.
530[regelnummer]
Laet ons oorlof nemen naer speils bewyzen.
Ga naar voetnoot530
| |
[pagina 146]
| |
Ontfermhertigheyt.
Orlof, notabele uphanghers van pryzen!
Ga naar voetnoot531
Kaercke.
Oorlof, onthoudt ons simpel memorye!
Ga naar voetnoot532
Mensche.
God ionne ons allen zijn eeuwighe glorye.
Met pynen duere in tverclaren.
Ga naar voetnoot534
535[regelnummer]
God wil onzen edelen Keyzer bewaren.
Ga naar voetnoot535
Finis.
|
|