De Gemeenschap. Jaargang 17

[p. 324]

Hendrik de Vries
Ozymandias

(naar Shelley)

Een zwerver vit een vreemd oud rijk bericht:
‘Twee zuilen, beenen zonder tors, verrijzen
In 't woestland. - Daar ligt ook 't verminkt gezicht,
Half toegedekt, welks grimlach vol misprijzen,
Welks heerschersfrons, als van wie koel beveelt,
Bewijzen: hoe de schampere hoon des houwers
Die ziel doorzag, die, kundig meegedeeld
Aan 't zielloos beeld, nog leeft voor schaarsche aanschouwers.
In 't voetstuk staat: “Ik ben de Heer der Vorsten,
Ik, Ozymandias. Beziet mijn werken
En wanhoopt, gij grootmachtigen en sterken.”
Niets rest hiernevens. Om 't ontzaglijk wrak
Strekt grenzeloos een oord van eeuwig dorsten
Mistroostig stuifzand, kaal en vaal en vlak.’

(Leo Gestel)