De Gemeenschap. Jaargang 16

[p. 445]

Pierre Kemp
Kleine gedichten

Ik zit er zoo boetvaardig bij
en heb geen kwaad gedaan,
al is de blauwe wind voor mij
niet blijven staan.

Want bloemen heb ik niet geplukt,
zij stierven op het groene land.
Niet eens een blad heb ik gerukt
van boom of plant.

En wie mij tusschen de oogen ziet,
denkt wat een brave vent.
Hij zag het kwaad en deed het niet.
Heeft hij het wel gekend?

In den avond, naast het koren
en het blaffen van een hond,
Kijk ik naar de golving van de voren
in den bruinen gepachten grond.
Er komen mij begeleiden
blauwen, die speciaal voor den avond zijn
en het landschap willen verwijden
met een schooner schijn.
Ik kan de dingen anders weten,
ik wil niets meer vergeten
en neem wat er is, niet meer als gis,
maar zooals het wisselend stadig is.