De Gemeenschap. Jaargang 15



[pagina 495]
Pierre Kemp Kleine gedichten Heraldiek Het leven in een zwarte kat glijdt van een stoep en springt het leven in een vogel na, die zich stort in een boom vol versche zon. Dit zijn dus mijn kleuren voor vandaag, met zwart en groen zal ik het moeten doen. Niet dat ik mij daarom beklaag. Er waren er vroeger in het blazoen van menig heer niet meer.
Avond Er is avond. Er is avond, ik zeg het nog eens na, als ik door de vormen van den avond ga, nu ik kom uit de vormen van den dag waar zon over lag en ik stil nog om lach. Er was dag in mijn lichaam, maar nu ben ik moe. Er is avond in mij, 't is nog al wat ik doe.
Rood Het wordt mij een kwellende gedachte al te oud te zijn voor rood. Op platen zoek ik of oude mannen in 't rood daar wachten op den dood. Er zijn er nog wel met roode dassen op verbeeldingen van den eersten Mei. Is de strijd van de klassen in dezen vorm ook al niet voorbij?
[pagina 496]
Er zijn er nog wel met roode linten om een strooien hoed, maar stroo staat niet meer bij mijn tint en ook niet meer bij mijn gemoed. Er is over heel mijn wezen een stemming van vilt, die ik nooit heb gewild.
Inval Onder de sterren staat een boom met waaiende bloemen. De wind is plotseling gekomen en heeft de bloemen opgenomen en in de lucht weer neergelegd. Ook ik had plotseling iets vernomen. Het wilde van binnen naar buiten komen en 'k heb er thuis niets van gezegd. (Joep Nicolas)