R.D.G.
Rui Ribeiro Couto
De bekendste verzenbundel van Ribeiro Couto heet, in het Portugeesch: Um homem na multidâo. Dit beteekent ‘een mensch tusschen de menigte’, en typeert de gevoelens, die den Braziliaanschen dichter, thans verbonden aan het gezantschap zijner natie te Den Haag, tot zingen bewegen. Hij weet zich een mensch als een ander, en speelt ook als dichter niet de uitzonderingsfiguur. Geboren te Santos op 12 Maart 1898, leerde hij in deze zeehaven zijner kinderjaren zwervers uit alle landen kennen, en hij dichtte: Sou amigo dos povos e das naçôes; ik ben de vriend der armen en der volkeren. Zijn geloofsbelijdenis is eenvoudig. ‘Ik ben christen. Roomsch Katholiek. Apostolisch Katholiek’. Dit geloof heeft bij hem nooit den vorm aangenomen van een verstandelijk stelsel. Ribeiro Couto is katholiek van overtuiging en van gemoed. Zijn hart staat open voor het leven en voor de menschen. Verder redeneert hij niet veel.
In zijn vaderland wordt hij gerekend tot bij de belangrijkste figuren van de poëzie-vernieuwing, die omstreeks de twintiger jaren het gedicht bevrijdde uit den dwang van het classicisme, het hart uit den doem van het individualisme. Zijn woordkeus is simpel tot het naïeve, zijn vers, gewoonlijk rijmloos - ook in de hierachter berijmde vertalingen - beweegt zich met het gemak van een intiem gesprek tusschen bevriende menschen. De onderwerpen, door Ribeiro Couto gekozen, zijn óf eenvoudige jeugdherinneringen, òf snelle waarnemingen van het uitzicht der dingen, die voor hem de zinneteekens zijn eener eeuwige vreugde. Een klein, beroemd gedicht van Ribeiro Couto, dat trouwens begint met den regel: ‘Ik houd van doodgewone dingen’, beschrijft een
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
