De Gemeenschap. Jaargang 15

[p. 22]

J. Siedenburg
De avond valt

De avond valt. De zon staat laag
en slaat mijn schaduw lang.
Ik ben zoo bang ...

Ik ben zoo bang
dat als de zon straks lager staat
mijn schaduw verder vallen gaat;

want, als ze nog wat langer wordt,
dan wordt de wereld haar te kort
en stort mijn schaduw in 't heelal,

dan tuimelt ze in de eeuwigheid
en in dit hachelijk geval
raak ik allicht mijn schaduw kwijt.

De avond valt. De zon staat laag.
Mij rijst de onbewuste vraag:
Is de eeuwigheid niet veel te lang?

Ik ben zoo bang ...