De Gemeenschap. Jaargang 14

[p. 319]

Jac. Schreurs M.S.C.
Twaalf kaarsen

Wat weet ik, dat ik niet van and'ren weet,
Die weer aan vreemden danken wat zij weten?
Deez' wetenschap is mijn: dat God het leed,
Voor wie Hij zoeken wil, niet heeft vergeten.

De Heer is Liefde: doet m'elk ding verstaan;
Doch wijs èn dwaas zal vroeg of laat bevinden:
Dat deze God ons niet volmaakt beminde
Als Hij geen stok bezat om ons te slaan.

God openbaart zijn Wijsheid aan de wijzen;
Doch wie te groot op jacht gaan in zijn land
Blinddoekt zijn humor met een lap verstand;
God laat niet schieten onder zijn patrijzen.

‘Luister!’ zegt wijsheid en gij zult verstaan,
‘Fluister!’ dringt liefde vurig bij mij aan;
Wat moet ik doen, nu God mij van twee kanten
Een oor en slechts één mond in 't midden plantte?

Wat is het, God, angst of nieuwsgierigheid:
Dat ik somtijds den lust niet kan weerhou'en
Achter den strakken blinden muur te schouwen
Die mij van U - hoelang, hoelang nog - scheidt?

Wat is het best: verlangen of bezit?
Want wie verzaad is kan niet meer verlangen;
Totdat de zwanen zwart zijn en de kraaien wit
Wil ik zijn Huis met liederen omhangen!

Van lust in leed voortdurend voortgestooten:
Wie heeft één uur volkomen rust genoten
En was een deel van dezen Oceaan?
Wat wil ik méér dan in Hem ondergaan!

[p. 320]

 

De zomerroos ontvouwt zich in den gloed

 

Der zon en, in haar zaligheid verzopen,

 

Ervaart zij niet den worm die, opgekropen,

 

Valt in haar hart en weet: hier lig ik goed.

 

 

 

Rentmeester! riep God - toon mij uw talenten;

 

En die doodsbleek: is 't zóó met mij gesteld? -

 

Ik dacht een zomer nog achter mijn lente

 

En nadien nog een herfst waarin men telt.

 

 

 

Ik dacht: aan deugden en verdiensten rijk

 

Toon ik mijn schat aan Wie hem mij vertrouwde;

 

Doch toen 'k mijn handen voor Hem openvouwde

 

En Hij toezag, was daarin niets dan slijk.

 

 

 

De dwaas vindt alle ding te kakelbont;

 

Aan 't wit en rood heeft hij genoeg alleen

 

Van witte tanden en een rooden mond -

 

Hoe dan - als rood valt groen en rot van 't been?

 

 

 

Toen ik onlangs het paradijs hervond,

 

Was 't in een droom en met bevroren handen:

 

Gebraden duiven vlogen rond mijn mond -

 

Doch wie belet mij nòg te watertanden?