De Gemeenschap. Jaargang 14

[p. 170]

M. Leopold
Mariaal

Gods eigen vuurfluweel draagt Gij,
Maria, en nimmer uit te meten.
Eer zoudt Gij kruis en kroon vergeten
dan gaan aan de anderen voorbij.

Diepst hemelblauw, waar stilte en droom
uit Licht en vindbaarheid geboren,
inniger 't wezen toebehooren,
bewuster naad'ren tot den Boom.

O, regenvogels van mijn land,
roept gij Haar sneeuw in steê van reqen,
roept Haar uw hoogste vreugden tegen,
wanneer het koninklijk bewegen
van Haar kleed langs de polders brandt.

(Leo Gestel)