De Gemeenschap. Jaargang 14



[pagina 57]
Gerard den Brabander Fata-morgana En hij doceerde (en spande pink en duim van Dover naar Calais): - Dit heet Kanaal .... - Toen brak zijn blik de muren van het lokaal: over zijn vingers streelde driest zeeschuim .... de zon dreef in een porceleinen schaal .... de zilte wind joeg lammren door het ruim .... zeeruiters hieven zingend elk een pluim en vielen stoeiend over het ovaal, de weeke buik van de verzande bocht .... daar wenkte wuft, half uit 't bewogen vocht, de zeemeermin en rinkelde met schelpen .... Nog vóór hij boog om 't wezen voort te helpen, vluchtte de droom voor het gejoel der welpen .... Er wiegelde éép of hij naar achter mocht. Voor Raoule en Jacob. (Charles Eyck)