De Gemeenschap. Jaargang 12

[p. 450]

Leo Boekraad
Na de zondeval

Voor Bertus Aafjes

Donkere klank viel van de tinnen
des hemels neer; verward van zinnen
zocht Adam of op 't laatste pad misschien
de allerlaatste bloem: ‘ik dien
de mens’ zou willen spreken,
alvorens zich van Adam los te breken;
één bloem-om eeuwig te beminnen.

God stortte neer het Licht,
zoals het weerloos werd geboren,
over zijn ziel. Niet meer zou het slechts toebehoren
aan God en Zijn verrukte koren;
de Vader heeft hem vanen opgericht
van bloemen in uitbundig Licht:

Aan Adam bleef de bloem en Christus was het Licht.