De Gemeenschap. Jaargang 12(1936)– [tijdschrift] Gemeenschap, De– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 449] [p. 449] J.W.F. Werumeus Buning Een lied voor Spanje, om op te marcheeren Wij kwamen in de bergen, in de heete roode steen Daar lag een dood muilezeltje, met een man er over heen. De ezel die kwam uit Madrid, de man uit Valladolid, Het is beter te marcheeren, dan dat men gevangen zit, Of soms niet? Wij kwamen in Alicante, waar die groene palmen staan, De hoogste palm aan de haven, daar hing een vriend van mij aan. Die palm die heeft men omgehakt en die vriend die is nu dood Wacht nog maar een paar jaren, en de jonge boom wordt groot, Of soms niet? Wij kwamen te laat in Malaga, bij die houten haventent Daar lei een zwart meisje dood op straat dat ik goed heb gekend. Men heeft haar beste vriend vermoord, zij werd zoo wild als een dier Toen zei zij het verkeerde woord en zoodoende ligt zij hier Of soms niet? Wij kwamen in Tarragona, in die groote kathedraal Daar stonden 70 heiligen, puin zijn zij allemaal. Wat deert ons een heilige in puin, die tijd zal overgaan De wereld is al eer vernield, Gods avondster bleef staan Of soms niet? Wij kwamen langs die avondster, boven rots en groene boomen In een zoo leeg en woest land zijn de heiligen eens gekomen. Zij hadden geen kerk noch klooster, alleen een hart van vuur Dat vuur blijft eeuwig branden, een eeuw is als een uur Of soms niet? En morgen rijdt er een jonge man, met een hart waar vuur in zit Hij rijdt op een klein ezeltje van de bergen naar Madrid En die avondster van God blijft staan En die hemel vol sterren en de maan Daarom willen wij marcheeren gaan Waar hij al op zijn ezel zit, Of soms niet? Vorige Volgende