De Gemeenschap. Jaargang 12

[p. 362]

Leo Boekraad
Samenspraak
tussen Robertus Felix Maria Constantinus en zijn moeder

Voor A.M.W. van Oosten-van Dam

Moeder:

Robertus, treed vol vreugde uit uw schrijn
en leef thans onbeschut uw leven ...;
doch, in mijn schoot heb ik u reeds geheven
naar Haar, de Maagd, die steeds uw Schut zal zijn ...

Kind:

Maar alle leven leeft zo broos en
zonder weerstand - zie de rozen
die bloeiend neigen naar de duisternis
waarin hun dood weldra verborgen is.

Moeder:

Het wint na pijn een koele lafenis
en gaat de weg van de gestorven rozen,
om zingend in het dode rijk te pozen
waar leven zal herbloeien dat begraven is ...

Kind:

als in uw schoot, uw hemelnis,
waar het Kind Jezus en uw kind
speelden in een doorlichte duisternis ...
Moeder - ik ben uw kind!

Moeder:

Kind!