De Gemeenschap. Jaargang 12

[p. 112]

Vic Reinders
Zwerver

Voor Willy Hamilton

Van toen ik kind was, bleef mij d'open vreugd
aan wijde wind en zon en witte wolken,
ópzwervend uit de kim naar hoogre kolken
van vonkend blauw en licht -, zóó zwierf mijn jeugd.

Al ga ik nu als schamel man en vraag
een aalmoes aan wie geld en roem vereeren,
mijn hart kan nimmermeer die rust begeeren:
mij werd een huis te eng, een dak te laag.

Ik ga en zing en fluit en laat den wind
mij suizelend door de warre haren varen,
een jonger lentelicht waait aan en zingt
en roept en drijft, tot mij verlangen dwingt
te trekken naar waar wijdre kimmen klaren -;
en in mijn hart leeft ongeschonden 't kind.