De Gemeenschap. Jaargang 11

[p. 820]

Koos van Doorne
Geluk

Zoo ik al vallen mocht en twijfelen
verstrikt in dwaze lust of leer,
zoo ik al dwalen mocht en weifelen,
mijn Heer verraden keer op keer,

zoo ik al veinsde niet te kennen
die Zich voor mij geofferd heeft,
zoo ik mij al aan 't kwaad mocht wennen,
- o ziel, hoe hebt gij wederstreefd -

eens zal ik rein zijn en genezen
en leven zonder smet of smaad;
hoe groot moet déze vreugde wezen,
hoe schoon dit feest, hoe blinkend dit gewaad.

(Vignet Jozef Cantré)