De Gemeenschap. Jaargang 11

[p. 293]

M. Mok
Unio mystica

Ik wil stiller zijn en niet vermoed
van de harteloozen, die gebaren
naar de wereld die hen weelde doet.
Ik wil eeuwig in de stilte staren.

In den verren hemel droomt een God,
en ik wil zijn eeuwigheid doorgronden,
in zijn wezen overglijden, tot
wij voor alle tijden zijn verbonden.

Droomen van den hemel en den Heer;
hij vergeeft zijn liefde aan de sterken,
die hun droomen staande houden, eer
dan aan hen die drijven goede werken.

Overglijden tot het wezen Gods,
in een sneeuwwit kleed ten hemel varen,
en de oogen sluiten en niet trotsch
naar de verre zwarte aarde staren.