De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 347]

H.K.
Kwatrijnen

Voor C.R. de Klerk.

Gij: ‘Te veeleisend is het blad voor dien auteur;
Zelfs zo'n begaafde stelt door 't vele soms te leur.’
Nu wij: ‘Is 't ook veeleisend om te vragen
Te weten wat gij schrijft? Hij woont toch naast de deur.’

Voor A. van Duinkerken.

Dit heeft die zakkensjouwer vroeger niet geweten,
Dat hij herhaaldelik voor priester werd versleten.
Dat Coster 't deed, nou ja, die ziet graag naar omhoog,
Maar dat jij 't na hem deed, bloem der apologeten!

Voor M. ter Braak.

Gij zegt wel dat gij afscheid hebt genomen,
Niet onbesmet zijt g' er vandaan gekomen.
Nog ligt die zure trek op 't eigenwijs gezicht,
En kan uw taal slechts strompelen, niet stromen.

Voor J. Engelman.

Hij zingt zo elyseïes en onttogen,
Zijn klaar geluid kent duisternis noch logen.
Zie scherper toe: tussen de bloesems in
Hangt hij - hoe puur! - zijn vuile was te drogen.

[p. 348]

Perron.

 

Voor E. du Perron.

 

 

 

Het treintje treuzelt nu 't zijn stilstand overwon

 

En fluit alsof een snel zijn felle vaart begon,

 

Het vriendenclubje op plezierreis juicht

 

Om elke schorre kreet die klinkt van het perron.

Elsa van Hagendoren