De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 237]

Gabriël Smit
Moeder en maagd

Ik zing van een maagd
als een witte roos,
die God uit allen
tot moeder koos.

Hij kwam zoo stil
waar zijn moeder was,
als dauw in April
zich vlijt aan het gras.

Hij kwam zoo stil
naar het kleine priëel,
als dauw in April
op het bloemfluweel.

Hij kwam zoo stil -
een wonderlijk licht
als dauw in April
lag op haar gezicht.

moeder en maagd -
niemand was het dan zij,
daarom koos Hij haar.
Moeder, bidt voor mij.

(Vrij naar een oud Engelsch gedicht uit ongeveer 1500. De schrijver is onbekend.)