De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 238]

Gabriël Smit
Voor mijn kind

Jij draagt je groote, roode bal
als God het wereldrijk,
en moeder voorkomt den angstigen val:
alle dingen blijven gelijk.

ons leven begint in dit kleine huis
en buiten gaat het verder:
God hangt gewond aan het zwarte kruis -
jij speelt met den Goeden Herder.

jij bent ook zijn schaap, nog in den stal;
wij zijn Hem allen gelijk.
Hij draagt je groote, roode bal
door den verren, bitteren zondeval
voor ons naar het hemelrijk.

[p. 239]

2.

 

Mijn kindje speelt met de zon

 

in haar eigen, kleine handen.

 

kan het, zoo dicht bij uw bron,

 

nog trekken de zijden banden,

 

dat alle engelen zingen

 

als zilveren klokken, kristal,

 

en de gouden klanken ontspringen

 

aan de schelp van uw groot heelal?

 

o de muziek van dit leven,

 

dat dicht voor uw oogen staat

 

met vleugels die beven, beven,

 

voor de droefenis van uw gelaat,

 

die zingen van licht om te loven

 

dat Gij gebleven zijt,

 

mijn vader, dat Gij hier boven

 

in alle hemelen zijt,

 

om op de aarde - uw wil geschiede -

 

voor ons de nacht overwon

 

te troosten, en te gebieden:

 

speel kindje, speel met de zon -