maar onze drift jacht voort en houdt ons zoozeer bezig
dat niemand meer op Uw bijzondere zorgen let.
Wij hebben onze wereldorde zelf berekend
en Uw natuur naar onzen stuggen wil gebruikt,
een eigen wereld uit Uw schepping brekend
die naar ons welbehagen stijgt of onderduikt.
Wij dringen door den tijd, met elke kracht en afstand
met elke hindernis ten zekerste bekend;
Uw elementen rusten binnen onzen scheepswand,
wij keeren elk gevaar op ons isolement.
En nu hebt Gij de proef, daarboven en daarbuiten,
van onze sterkte op onszelven toegepast -
aleer wij van dit schip de luiken konden sluiten
heeft Uw snel water ons definitief verrast...
[pagina 440]
[p. 440]
A.J.D. van Oosten Welaan dan - gas!
Na vijftien jaren gifgas-practijk vertelt een Fransche expert eenige bijzonderheden over dit buitengemeen zachte verdelgingsmiddel:
‘Bescherming onmogelijk. De ontdekkers zelfs huiverig van hun resultaten. Coty kan binnen 24 uur stikgas leveren inplaats van onschuldig reukwater. Aantal soorten gas tot 3000 gestegen, waartegen eenvoudig geen redding bestaat. Tijdens de laatste ontwapeningsconferentie, schiep men twee nieuwe gassoorten, waarvan een zelfs “op tijd” werkt, d.w.z. eerst na eenige dagen in het organisme werkzaam wordt. Naast de chemie des doods, bloeit ook de bacteriologie der vernietiging. Een land kan in weinige dagen in een woestijn veranderen.’
(26-8-32, Avondbl.)
Welaan dan gas, wolk neer,
niets kan ons thans meer redden;
wij sterven waar gij wilt: op straat, op onze bedden,
of waar gij verder komt. Er baat geen tegenweer;
zoo wreekt zich onze traagheid van weleer.
Er is een tijd geweest
waarin wij u niet kenden;
men hield u weg en eerst bij alle ellende
des grooten oorlogs verscheen ook uw duistere geest;
gij hoorde sedert tot de dingen, die men vreest.
Maar onze traagheid bleef,
gij werd verfoeid maar niet bestreden;
bij alle zonden die wij ooit beleden
ontbrak er een, die ieder toch bedreef:
wij lazen rustig heen over al wat men van u schreef.
[pagina 441]
[p. 441]
Inplaats van óp te staan!
Uw onheil af te keeren,
uw makers in Gods Naam te ex-communiceeren
en hun fabrieken uit elkaar te slaan
leefden wij voort, als ging het óns niet aan!
Welaan dan gas, wolk neer.
Thans kan ons niets meer redden.
Wij sterven waar gij wilt: op straat, op onze bedden.