De Gemeenschap. Jaargang 6

[p. 269]

To Hölscher
Katechismus

Opgedragen aan hen, die de tekst van het catechismusboek zullen veranderen.

Ze zijn acht jaar, in 't algemeen.

De dòmmen zijn er negen.

Ze hebben - want zoo zegt het plan -

vier groote vragen opgekregen.

Maar vier. - Maar lètterlijk -

Vooral geen eigen woorden.

Wie durft de stoutigheid bestaan de

heilge tekst te moorden??

Welaan. Wij zullen, kinders, dan

de les gaan repeteeren,

‘Jij’. Papegaai met gele kuif verbiedt:

het Zondag zweren.

Eén bonte - bonte praten slecht -

blijft star, onwrikbaar zwijgen.

En apenootjes hèb ik niet!

- Maar die kan règels krijgen. -

‘Jij.’ Grauwe met 'n rooie staart.

Dat soort is pienter, weet je.

‘slas.... slasterende vloeken.’ - Foei!

't Is fout hoor, God vergeet je!

Ach ja. Wel jammer. Maar Hij wordt - nee,

toch niet. Niet vergèten.

Veel èrger. Want m'n Lorre's willen liefst

van Hem niet weten:

[p. 270]

 

Niet van die God, die booze man, die al die

 

nare vragen

 

In zoo'n náár boekje zetten liet, om kindertjes

 

te plagen....

 

 

 

Och, veel-geplaagde vogeltjes, in havelooze veeren,

 

Och, kwam nu Hij eens binnen, Die

 

Zoo lief eens wist te leeren

 

Van Hem, de Vader, - Vàder! - die de

 

muschjes blijft bewaren; -

 

En waar de kleine kindertjes geen ziertje

 

bang voor waren;

 

En die ze zette op Z'n knie, en met z'n

 

baard liet spelen;

 

En vuile domme jodenhoofdjes moederlijk

 

kon streelen;

 

En die zoo'n mooi verhaaltje wist

 

van 't schaapje dat verdwaalde,

 

En dat die goeie Herder uit de prikkedorens haalde.

 

En van die stoute jongen, die

 

van huis was weggeloopen,

 

En weer bij Vader - Vàder! - kwam,

 

toen hij geen brood kon koopen.

 

En die een dom, klein joodje nam - (maar dat

 

was voor die àndren -)

 

Ach, Jezus. Doè het. Kom. En helpt

 

hen, die de tekst veranderen.