De Gemeenschap. Jaargang 5

[p. 85]

Pierre Kemp:
Alleenstaand huis

Door den wind van één September
zweven negen duiven over de vallei
tusschen de zuilen van de zon
over mij.
De wereld trekt krachtig in deze seconden.
Er staat een huis in het onbezonde
en aan het raam
een jonge vrouw met een gezicht zonder naam.
Zij wuift den onbekende
een nomadenzoen met de hand
naar avonturen ter zee en te land.
Vrouw, ik heb geen paard om aan je deur te binden.
Ik berg geen buidel met fratsen van goud.
Twee notitieboekjes met verzen kun je bij mij vinden,
een nieuw van gisteren en een oud.
Wijs mij den weg en laat me gaan!
Ik zie jouw ziel niet op mijn stafkaart staan!