De Gemeenschap. Jaargang 5

[p. 59]

A. den Doolaard:
De Koningen van Norderney

De koningen van Norderney
Zijn nooit op bed gestorven
Elk heeft zijn witte doodensprei
Met wilde hand verworven.

Zij wonen in een spierwit huis
Geschud door wilde winden
Geranium en fuchsia
Kunnen geen bloemknop vinden.

Alleen de zonnebloem barst uit
En stengels; ruwbehaarde
Heffen naar het gouden hemelhart,
Het zwarte hart der aarde

Hun spinde bergt een grove spijs,
Hun hand heeft harde knoken
Hun branding heeft de thuisvaartreis.
Van menig schip gebroken.

Zij bidden aan hun somber maal
Maar vouwen de handen amper
't Zijn vuisten, vast bijeengeperst
En hun stem is stuurs en schamper.

Zij bidden om den hoogen gang
Van golven uit 't Noordwesten
Recht toe op 't strand, recht op de ree:
Want een storm laat rijke resten.

[p. 60]

 

Een golf met witte aderen

 

Is een kwaadaardig teeken

 

Tegen den grauwen hemelgrond

 

Zal blauw de storm uitbreken.

 

 

 

Zij lachen als aan 't venster slaat

 

Het kletteren der schelpen

 

Wanneer de Heere God niet helpt

 

Zullen zij zelf wel helpen.

 

 

 

Zij rennen laag door 't brullend duin

 

Met lampen hoog aan haken

 

De wind verwaait het rinkelen

 

Van kettingen tegen staken.

 

 

 

En 's morgens is de storm voorbij

 

De lijken zijn geborgen

 

Een bootshaak maakt een diepe snee

 

En de hand die mist kan nog worgen.

 

 

 

Zij bergen in hun spierwit huis

 

De opgevischte schatten.

 

De meeuwen vinden niets op 't strand

 

Dan aangespoelde ratten.

 

 

 

Maar éen voor éen vergaan zij toch

 

De koningen der branding

 

En maken aan Doods overkust

 

Een onverwachtsche landing.

 

 

 

Bij het verdeelen van de buit

 

Verdwalen wel eens messen

 

En 't 'smorgens nog moedwillig lijf

 

Heeft 's avonds diepe bressen.

[p. 61]

 

Sommigen sterven doodgewoon

 

Bij 't vreedzaam haringvisschen.

 

Eén wou zich van de trek bij eb

 

In diepzee vergewissen.

 

 

 

Maar geen sterft in het spierwit huis

 

Gestreeld door blanke winden.

 

In 't doodsuur kan niet één de weg

 

Naar 't dennenkerkhof vinden.