De Gemeenschap. Jaargang 4

[p. 398]

Willem ten Berge:
De schipbreuk

Het schip in vliegende storm met man en muis vergaan,
ligt, dicht bij land, geheel in zee bedolven.
Twee zwarte masten staan schuin op de golven.
Als een verrafelde vlag fladdert het want.

Het scheepsjournaal drijft op het schuimend strand,
en bladert open, daar er de storm in leest.
Het italiaansch breekt hiermee af:

‘Lippi Raffaello vreest...’

Is de gegrondheid dezer vrees te plotseling gebleken?
De kapitein heeft van dit schrijven
wellicht nooit meer opgekeken,
en houdt nog steeds de pen krampachtig in de hand.

De vloed zet aan de voet van het duin een mand.
Lippi Raffaello. Brindisi. Termo Stazione.
staat op het wrakke deksel groot geschreven.
Lippi Raffaello komt zijn bezit, levenloos,
onder stralende zeeën nagedreven.