De Gemeenschap. Jaargang 4

[p. 247]

Willem Maas:
De openluchtschool voor het normale kind

(Vervolg en slot).

Op nog één factor dient de aandacht te worden gevestigd, n.l. de hoogte van het glas van het klasseraam boven den vloer.

't Is evenwel opvallend, dat de meeste scholen precies daaraan De wet schrijft hiervan voor dat dit hoogstens 1.25 M. mag zijn. voldoen, waaruit te besluiten zou zijn dat of de meeste scholenbouwers dit nog te laag vinden en daarom maar het hoogst mogelijke nemen, òf zij vergissen zich in wat de wet voorschrijft en lezen voor maximum, minimum.

Dit laatste is mij gebleken niet zoo ongeloofelijk te zijn als zoo zou schijnen.

Er wordt bij scholenbouw maar al te veel gedacht aan kinderen die lastig zijn, zich niet willen laten onderwijzen en waarvoor dan alle middelen moeten worden aangewend om ze in toom te houden; vooral geen aandacht afleiden door boomen of dergelijke. Het bezwaar dat de aandacht van de kinderen zou worden afgeleid door alles wat buiten gebeurt, lijkt mij, mede door enkele maanden ervaring van het onderwijzend personeel in de St. Nicolaasschool, denkbeeldig.

Ieder die vanuit zijn werkkamer naar buiten kan zien zal wel de ervaring hebben dat dit feit hem niet hinderlijk is bij zijn werk. Ik zag nog nooit iemand, die het venster, waardoor hij naar buiten kon uitzien ging blindeeren, als hij met werken begon.

De kleuren in een klas zijn bij de wet vastgelegd en bepaald op z.g.n neutrale kleuren. We zullen maar aannemen, dat het kleurlooze tijdperk, in de dagen dat die bepaling werd gemaakt, daar de schuld van is.

Toen wij de kinderen uit een uitgebreide collectie kleuren lieten kiezen, waaronder ook z.g.n. neutrale, was er niet één, die van plan was den wetgever te vriend te houden.

[p. 248]

De meeste kozen sterke, althans positieve kleuren, waarin wij ze hun zin hebben gegeven.

De proef is echter te klein om t.o.v. kleuren in een school al conclusies te trekken. Daarvoor is uitvoeriger materiaal noodig en zou het onderzoek moeten worden uitgebreid met kleur combinaties in verschillende kleuroppervlakken.

Overigens is nog een tamelijk onbewerkt terrein in betrekking hiermede beschikbaar nl. de psychische invloed van kleuren op kinderen.

Dit alles zijn dingen die wel degelijk bij den bouw dienen te worden overwogen om een school te bouwen, waarin er op gerekend is dat er kinderen het grootste gedeelte van hun jeugd doorbrengen.

Waar men waarde en groote waarde moet hechten aan den onderwijzer, daar zou het vreemd zijn, indien men zich geen rekenschap zou geven van de ruimte, waarin het onderwijs moet worden gegeven, indien men de beteekenis van die ruimte voor de kinderen en het onderwijs zou miskennen.

Aan de hand van de bij dit artikel behooernde foto's¹⁾ kan men eenige indruk krijgen hoe ik gemeend heb de mogelijkheden van een schoollokaal te kunnen opvoeren op een eenvoudige wijze en zonder meerdere kosten.

1) Zie noot vorige aflevering.

[p. *1]

St. Nicolaasschool, Boerhaaveplein Utrecht.

Inkijk van buiten door de gang, in de klas, bij zomerstand.

[p. *2]

Mozaïek in de S. Maria in Cosmedin, Rome (8e eeuw).

[p. *3]

ANTON MOLKENBOER: Mozaïek in een kerk te Scheveningen

[p. *4]

Joris Ivens filmt ‘De Brug’. (foto Germaine Krull, Paris).

Uit de film ‘De Brug’ door Joris Ivens. (foto Germaine Krull, Paris).