De Gemeenschap. Jaargang 3

[p. 27]

De Verdoemde

Mijn lichaam ligt dood te bed:

ik ben een lijk,
wazig en wit,
achter een kamerraam
in Valladolid -

mijn ziel kwam gespoeld
in God's Hand:
de vonder raapt
rustig een flesch van het strand -

ik ben geoordeeld,
ik ben verdoemd -

en ver in Spanje
bij het lijk op het bed
is wat wijwater
en een kaars
gezet.

WILLEM TEN BERGE